Countdown
We've been
togerther for

ค้นหา
 
 

Display results as :
 


Rechercher Advanced Search


[OS] 10 YEARS AGO [เมินโหยวผิง x เทียนเจินอู๋เสีย]

3 posters

Go down

[OS] 10 YEARS AGO [เมินโหยวผิง x เทียนเจินอู๋เสีย] Empty [OS] 10 YEARS AGO [เมินโหยวผิง x เทียนเจินอู๋เสีย]

ตั้งหัวข้อ by mint29368 Sun 01 Nov 2015, 20:56

10 Years ago






ตลอด 10 ปีที่ผ่านมา ผมใช้เวลาเหล่านั้นไปกับการผจญภัยมากมายเพื่อให้บรรลุจุดประสงค์บางอย่าง แต่ท้ายที่สุดในวันที่ 17 สิงหาคม ปี 2015 ผมได้ทำตามสัญญาของเรา มารอรับเขาที่หน้าประตูสำริดบานยักษ์ ณ หุบเขาฉางไป๋ซาน ยังจุดที่ลึกที่สุดใต้ตำหนักทิพย์วิมานเมฆ






ผมไม่เคยลืมสัญญาระหว่างเรา เขาก็เช่นกัน สุดท้ายในนาทีที่ผมเกือบจะพล็อยหลับไปอยู่แล้ว เขาก็ออกมา มานั่งข้างๆผมเมื่อไหร่ไม่รู้ เขาจ้องหน้าผม ผมก็จ้องหน้าเขาเหมือนกัน





เมินโหยวผิงไม่เปลี่ยนไปเลย ยังคงเป็นคนหนุ่มแน่น ต่างจากผมที่สังขารเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เขายิ้มให้ผม รอยยิ้มที่หาดูได้ยาก แถมยังทักว่าผมแก่ขึ้นนะ แต่ผมไม่รู้สึกโกรธกลับดีใจด้วยซ้ำที่เขารู้จักใช้คำพูดแซวชาวบ้านบ้างแล้ว




เสียงของเขาไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกแปลกหูแต่อย่างใด ผมไม่เคยลืมน้ำเสียงของเขาราวกับเพิ่งได้ยินเมื่อวานนี้เอง






ทั้งที่มันก็ผ่านมาแล้วตั้ง 10 ปี





ตั้ง 10 ปีที่เราไม่ได้เจอกัน





ไม่ได้เจอกันนานแสนนาน






ผมพาเขากลับมาที่บ้านของผมเอง บุรุษไร้ญาติที่มีสกิลการใช้ชีวิตระดับเก้าอย่างเมินโหยวผิง ผมจะปล่อยเขาไปเร่ร่อนลำพังได้อย่างไร เขาไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง หรือญาติมิตรที่ไหน






ก่อนหน้านี้ผมมาไตร่ตรองดูแล้ว ถ้าต้องรับผิดชอบเลี้ยงดูเขาไปตลอดชีวิตผมก็ยินดี การที่สมบัติตระกูลอู๋จะหมดไปกับผู้ชายคนนี้ ผมรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ยอมรับได้ และคุณปู่คงตื่นมาบีบคอผมไม่ได้แล้ว






ก็คงเป็นอย่างที่หลายคนว่า ผมเป็นห่วงเขามากที่สุด




"นายหยิบเสื้อผ้าในตู้ฉันใส่ได้เลยนะ ตัวไหนก็ได้ที่นายพอใจจะใส่" ผมบอกเมินโหยวผิงที่เดินออกมาจากห้องน้ำ มีผ้าขนหนูพันปิดช่วงล่าง




เขาเปิดตู้เสื้อผ้า ไม่พูดหรือตอบรับอะไร ถ้าเป็นเมื่อสมัยรู้จักเขาแรกๆผมคงนึกหงุดหงิด แต่ตอนนี้ผมกลับรู้สึกว่านี่มันก็เป็นตัวเขาเองดี





"นายคงคิดถึงยูนิฟอร์มเดิมของตัวเอง ฉันจะรีบซักคืนให้นะ ขอโทษที่เอาของนายมาใส่"



"ไม่เป็นไร ถ้านายชอบก็เอาไป" เขาหยิบเสื้อยืดสีขาวออกมาจากตู้แล้วสวม มันดูดีเมื่ออยู่บนรูปร่างแบบเขา มากกว่ารูปร่างอย่างผม



"ถ้างั้นพรุ่งนี้ฉันจะพาไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆที่ห้างแล้วกันนะ" ผมคิดว่าเมินโหยวผิงคงไม่ชอบใจนักที่ต้องใช้เสื้อผ้าร่วมกับใคร



แต่เขากลับมานั่งข้างๆผมที่ปลายเตียง ดูเหมือนไม่ได้ใส่ใจเรื่องเสื้อผ้า



เขานั่งเงียบมองกำแพง ราวกับครุ่นคิดอะไร ผมสีดำสนิทเปียกน้ำเรียบลู่ติดแก้มของเขา ไม่พอยังมีน้ำหยดติ๋งๆ ผมทนดูไม่ได้ ต้องลุกไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กในตู้มาเช็ดผมให้เขา เขานั่งนิ่งเป็นหุ่นให้ผมเช็ดผมให้อย่างว่าง่าย ไม่พูดไม่จาอะไร จนผมต้องเอ่ยแทรกความเงียบขึ้นมา





"สิบปีในนั้น นายทำอะไร"



"ทำหน้าที่แทนนาย" เขาตอบ ผมหยุดมือ ขยับมานั่งจ้องหน้าเขา ไม่นึกว่าเขาจะหันมามองหน้าผมแล้วพูดต่อ



"แล้วสิบปีของนายละอู๋เสีย นายทำอะไร"




เป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมาย เขาตั้งคำถามกับผม ปกติผมแน่ใจว่าเมินโหยวผิงไม่ใช่คนที่จะใคร่รู้เรื่องอะไรที่ไม่ใช่เรื่องของตนเอง




"หลายอย่าง รวมทั้งช่วยตามหาความเกี่ยวโยงของนายกับโลกใบนี้ ที่นอกเหนือจากตัวฉัน"




ผมเล่า เผลอยิ้มออกมาเพราะประโยคสุดท้าย ไม่แน่ใจว่าเขายังจำคำพูดตัวเองได้ไหม




"ตามหาว่านายเป็นใคร"




ผมมองหน้าเขา มองเข้าไปในดวงตาสีนิลมืดมิดลึกล้ำเกินหยั่งถึง เขาอยู่ตรงหน้าผมแล้วในตอนนี้ เหมือนกับผมเพิ่งรู้สึกตัว ความรู้สึกลังเลหนึ่งผุดขึ้นมา หรือว่าเขาตรงนี้เป็นแค่ภาพแห่งความฝัน เพื่อจะพิสูจน์ผมถึงทาบมือลงบนแก้มของเขา




เมินโหยวผิงนิ่งมองผม ไม่แปลกใจกับท่าทีพิลึกนี่ผมสัมผัสได้ถึงไออุ่น ถึงเลือดที่ไหลเวียนอยู่ใต้นั้น





เขาอยู่ตรงนี้กับผมแล้วจริงๆ เมื่อตระหนักแล้วน้ำตาก็พลันไหลออกมา




เมินโหยวผิงยกมือขึ้นทาบแก้มของผม แบบเดียวกับที่ผมทำกับเขา ใช้นิ้วโป้งเกลี่ยซับน้ำตาบนแก้มให้
ยิ่งเขาพยายามเช็ด น้ำตาบ้านี่ก็ยิ่งไหลออกมาเหมือนเขื่อนแตก ผมเองก็ห้ามไว้ไม่อยู่









"แล้วรู้รึยังว่าฉันเป็นใคร" เขาเอ่ยถาม




ผมยิ้มทั้งที่น้ำตายังไหลอาบแก้ม ความรู้สึกบางอย่างที่ก่อตัวมาอย่างยาวนานบัดนี้เอ่อล้นถึงขีดจำกัด
พลักดันให้ผมโน้มหน้าเข้าไปใกล้



จุมพิตริมฝีปากนั่นแทนคำตอบ...







เหนือกว่าการกระทำของตัวเอง เมินโหยวผิงกอดผมไว้ แล้วเปลี่ยนการจุมพิตเป็นจูบแรกที่ดูดดื่ม




เราสองคนกอดจูบกันเนิ่นนาน ผละออกจากกันเมื่อใกล้จะหมดลมหายใจ
ต่างคนต่างมองตากัน ไม่นานก็ประทับลงไปใหม่ ราวกับจะทดแทนวันเวลาที่ต้องสูญเสียไป






ไม่สำคัญว่านายเป็นใคร...





ฉันจะไม่ปล่อยให้นายหายไปอีกแล้ว...





นับแต่นี้และตลอดไป...




END.





ตามไปอ่านฟิคภาคต่อได้นะคะ

[SF] รักไม่ผิด...ผิดที่เพื่อนรัก [ผิง | เสีย | ฮัว]

[SF] เพื่อนบนเตียง [ เฮยฮัว] NC-18+


mint29368
mint29368
ด้วงฝึกหัด
ด้วงฝึกหัด

จำนวนข้อความ : 8
Points : 3094
Join date : 01/11/2015

ขึ้นไปข้างบน Go down

[OS] 10 YEARS AGO [เมินโหยวผิง x เทียนเจินอู๋เสีย] Empty Re: [OS] 10 YEARS AGO [เมินโหยวผิง x เทียนเจินอู๋เสีย]

ตั้งหัวข้อ by Rozenkreuz Fri 13 Nov 2015, 01:14

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ออกมาร้ายกว่าเดิมนะเสี่ยวเกอ
Rozenkreuz
Rozenkreuz
ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่
ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่

จำนวนข้อความ : 625
Points : 3819
Join date : 01/07/2015
Age : 31
ที่อยู่ : กองทัพผีเก็บเห็ดแห่งประตูสำริด

ขึ้นไปข้างบน Go down

[OS] 10 YEARS AGO [เมินโหยวผิง x เทียนเจินอู๋เสีย] Empty Re: [OS] 10 YEARS AGO [เมินโหยวผิง x เทียนเจินอู๋เสีย]

ตั้งหัวข้อ by ืnao Wed 17 Aug 2016, 11:26

ฮือ ดีจังเลย เราเพิ่งลงเรือ เพิ่งอ่านเล่ม 10 จบเมื่อวันก่อนค่ะ กำลังอินเลย ดีจังเนอะ กลับมาเจอกันแล้ว T^T

ืnao
ืnao
ด้วงฝึกหัด
ด้วงฝึกหัด

จำนวนข้อความ : 9
Points : 2799
Join date : 16/08/2016

ขึ้นไปข้างบน Go down

ขึ้นไปข้างบน

- Similar topics

 
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ