[OS] คำทำนาย

[Fenrir]

.
.
.
.
.
.
.
[OS] คำทำนาย




ฺัฺัืBy Fenrir












หากเปรียบยอดบุรุษเป็นมังกร ยอดสตรีประหนึ่งนางหงส์เพลิง แม่ทัพจอมบัญชาดังพยัคฆ์ แม่เฒ่าเหลียงคงไม่พ้นพญาเต่าผู้รู้กาล หญิงผู้เป็นเสมือนคันฉ่องคู่เมืองบานใหญ่ ส่องให้เห็นอนาคต ล่วงรู้อดีตและความเป็นไปใต้หล้าในร่มเงาเรือนสกุลจาง แม้มีใบหน้าที่ยังอ่อนเยาว์ไม่ต่างกับหญิงวัยสามสิบต้นๆ อายุจริงของนางนั้นเล่าลือว่าเทียบเคียงได้กับอายุของเต่าเฒ่าสามรุ่นรวมกัน ที่เรียกว่าแม่เฒ่านั้นจึงเป็นเพราะบารมีและความยำเกรงที่สั่งสม


นางเป็นที่หนึ่งในเรื่องการพยากรณ์ คอยเฝ้าดู จับทิศทางของกระแสโชคชะตาที่ไหลเวียนวนผันผ่านหลายยุคหลากสมัย ทั้งในยุคที่สกุลจางรุ่งเรืองมั่งคั่งที่สุดเหนือผืนแผ่นดินจีน กระทั่งยุคที่ความโรยราของพี่น้องลูกหลานร่วมสายเลือดเริ่มคืบคลาน แม่เฒ่าเหลียงไม่ใช่คนพูดเยอะ อากัปกริยาเอื่อยเฉื่อยสมภาพลักษณ์แม่เต่าเฒ่า เอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในห้องหับกับคนรับใช้ หากยามใดที่นางเอื้อยเอ่ย วจีนางคือสัจจะ ทุกคนไม่อาจไม่ฟัง ดังถูกสายตาแหลมคมราวเศษกระจกบาดลึก สะกดกาย ต้อนให้จนมุมด้วยความจริง


ความจริงที่บางครั้งได้แต่ตัดพ้อ ว่าไม่รู้เสียอาจดีกว่า


ยามล่วงเข้าช่วงปีใหม่ เรือนใหญ่คึกคักเป็นพิเศษ รอบตัวล้วนประดับประดาด้วยสีสันแห่งชีวิต มีผู้คน มีการเคลื่อนไหว มีเสียงพูดคุย มีดนตรี มีทุกสิ่งที่งานรื่นเริงตามเทศกาลมงคลพึงมีตามประเพณี


ทว่าลึกเข้าไปทางด้านหลัง ที่ที่แสงแดดแทบไม่เคยสาดส่อง ที่ที่ความอบอุ่นหาได้ย่างกรายไปถึง ครานั้นเป็นเพียงไม่กี่หนที่บานทวารสีดำทึบหนักเปิดออก ผู้อาวุโสซึ่งควรอยู่ท่ามกลางลูกหลาน ณ เวลานี้กลับปรากฏตัวในฐานะแขกของเรือนหลัง แม่เฒ่าเหลียงพ่นลมหายใจ มือกระชับผ้าคลุมปักดิ้นทองหนาบนไหล่


“เขาอยู่ไหน” เอ่ยกับคนดูแลสถานที่แห่งนี้ที่กุลีกุจอเข้ามาต้อนรับถึงธุระของตนอย่างไม่คิดอ้อมค้อมให้มากความ เพียงสองลมหายใจออกผ่อนยาว คนที่นางเรียกหาพลันก้าวออกจากม่านทึบมาหยุดยืนเบื้องหน้า ไม่สะทกสะท้านต่อสายตาคมปานมีดกรีดของผู้สูงวัยแม้แต่น้อย


เด็กชายผู้ซึ่งชื่อได้ถูกลืมเลือนไปนานแล้ว


แต่เด็กคนเดียวกันนี่คือจางฉี่หลิงที่นางเลือก


คำทำนายของแม่เฒ่าเหลียงแม่นยำนัก หากจะมาเป็นนิมิตเพียงสั้นๆวูบผ่านสายตาสนองต่อหนึ่งคำถามที่ตั้งจิตเพียรหยั่งรู้อย่างแน่วแน่ หนำซ้ำยังทำได้นานทีปีหนและต้องสัมผัสมือของเจ้าของชะตาโดยตรงเป็นเวลานานจึงไม่อาจว้อกแว้กให้เสียการ ในอดีตเมื่อลูกหลานพาทารกคนหนึ่งกลับมาจากนอกเรือนก็ได้นางช่วยตรวจดูชะตาให้ เพื่อค้นพบว่าหนึ่งชีวิตที่สาปสูญไปกับกาลเวลาราวอนันต์จะเป็นจางฉี่หลิงที่เหมาะสมที่สุด


นับตั้งแต่ลวดลายกิเลนดำย่ำไฟสร้างตำหนิล่องหนบนเนื้อหนังของร่างเล็ก เวลาได้ผ่านมาเนิ่นนานเหลือเกิน บัดนี้นางกลับมาพบเด็กชายอีกครั้ง หาใช่มาเพื่อเยี่ยมเยือนหรือห่วงหาอาลัยอาวรณ์ตามประสาคนเฒ่าคนแก่นึกถึงลูกหลานไม่ แต่เป็นเพราะหน้าที่ที่ต้องคอยตรวจชะตาของคนสกุลจางที่จะมีบทบาทสำคัญในอนาคตอยู่หลายหนเพื่อความราบรื่น


คนที่ต้องรับตำแหน่งจางฉี่หลิงแม้นมีวิชาแก่กล้าไว้นำตระกูลไปสู่ความรุ่งเรือง หน้าที่สำคัญก็มิได้มีอยู่ลำพังแค่นั้น เพราะหากไร้ทายาทก็นับว่าตำแหน่งไร้ความหมาย


ทุกสิ่งย่อมหวนสู่ความว่างเปล่า สกุลจางจะต้องดำรงอยู่ตราบชั่วกาลนาน แม้ฟ้าจะถล่ม ธรณีจะแหลกทะลาย ตราบที่โลกนี้ยังมีความลับให้รักษาและภาระให้สานต่อ


สายเลือดของพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ล้มตายหายไปจากแผ่นดิน เหตุนี้แม่เฒ่าจึงมาเพื่อตรวจนิมิตมองหาผู้ที่เหมาะสมที่สุดที่จะเป็นคู่ครองของจางฉี่หลิง เพราะทรนงในคำทำนายของตนยิ่งว่าเด็กผู้นี้ต้องกลายเป็นจางฉี่หลิงที่เก่งกาจที่สุด นางเชื่อมั่นเช่นนั้นเสมอ จึงคว้าฝ่ามือน้อยสองข้างมากำไว้ หลับตา ใจเต้นรัวด้วยความยินดีระคนตื่นเต้น


ว่าฮูหยินน้อยจะเป็นบุตรสาวเจ้าเด็กเฉวียน เป็นหลานสาวที่เกิดแต่นางหลิน เป็นน้องสาวคนสุดท้องของนางเอง หรือญาติพี่น้องคนใดกัน?








“ท่านแม่เฒ่า?”


เกือบหนึ่งชั่วโมงแล้วที่แม่เฒ่าผู้มีเกียรติจับมือเด็กชายไว้ ท่าทีนิ่งงันและริมฝีปากที่เม้มแน่นตึงเป็นเส้นตรงราวรูปสลักหินไร้ชีวิตทำให้สาวรับใช้เริ่มกังวล มองหน้ากันเองสลับกับหน้าแม่เฒ่าในความเงียบงันจับจิต หากไม่กล้าทักซ้ำเพราะกลัวว่าเสียงของนางอาจไปรบกวนสมาธิเข้า และหลังของนางก็อาจลายพร่อยด้วยหวายจากแรงโทสะที่ทำให้ภาพนิมิตคลาดเคลื่อนไป


“อาจารย์ของเจ้าหนูอยู่หรือไม่”

นางพูดทั้งที่ยังหลับตาท่ามกลางความโล่งอกของสาวใช้ทั้งสองที่ติดตาม “ข้าจะไปตามมาให้—“


“ไม่ต้อง ข้าจะกลับแล้ว” นางปล่อยมือแล้วลืมตา หันหลังเดินกลับออกไปยังประตูทันที


ครั้นบานทวารดำทึบแง้มกว้าง นางเหลือบหางตามาทางเด็กชาย ดวงตาสีเข้มเรียบนิ่งดังไขมุกดำด้านบนใบหน้าเล็กกำลังสบมองตอบมาอย่างท้าทายในทีเช่นกัน แม่เฒ่าย่นจมูก ร้องหึ


“จำคำข้าไว้แล้วบอกเขาให้ฝึกมันให้หนักยิ่งกว่านี้ จะจับกระดูกยืดหดคดเคี้ยว พาไปทิ้งไว้กลางป่า ฆ่าหมีฆ่าเสือที่ตีนเขาก็เชิญ ยิ่งขัดเกลาให้มันเป็นก้อนหินได้เท่าไหร่ยิ่งดี...”


ผู้ดูแลเรือนหลังค่อมตัวรับคำด้วยท่าทีแข็งขัน นางพ่นลมหายใจเฮือกใหญ่ ไอหมอกอุ่นจากกายคนไม่อาจต้านทานอุณหภูมิติดลบจากขุนเขาที่รายล้อมจึงถูกลมแรงเหน็บหนาวซัดหายในหนึ่งพริบตา ประตูเบื้องหลังปิดสนิท


ต่อให้รู้ดีแก่ใจ นางก็ไม่อาจวางเฉยไม่ทำอะไร ความเป็นไปได้ยังมี ชะตายังอาจเปลี่ยน


นี่ต้องไม่ใช่จางฉี่หลิงรุ่นสุดท้ายของเรา!








คำทำนายของท่านแม่เฒ่าไม่เคยผิดพลาด นั่นคือเกียรติภูมิสูงสุดและอาจเป็นบาดแผลลึกเพียงหนึ่งเดียวในใจของนาง


ชายหนุ่มผู้หนึ่งมองภาพผ่านเลนส์กล้องส่องทางไกลด้วยสายตาอ่านยาก มุมปากกระตุกขึ้น ไม่ว่าจะตีความไปในทางขบขันครื้นเครง หรือชวนสังเวชอิดหนาระอาใจ ความรู้สึกส่วนตัวย่อมไม่มีผลใดต่อสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว


จางฉี่หลิงนั่งยองๆข้างแปลงดิน สองนิ้วที่ถูกจับยืดและผ่านการฝึกปรือให้ทะลวงได้แทบทุกสภาพพื้นผิว ตอนนี้เจ้าของกำลังใช้มันถอนวัชพืชด้วยความคล่องแคล่วเหลือเชื่อ หญ้าทุกต้นที่ถูกถอนอยู่ในสภาพสมบูรณ์และกองอยู่ในถังพลาสติก คิดว่าคงจะเอาไปเลี้ยงตัวอะไรสักอย่างในคอก เดี๋ยว นั่นกระต่ายใช่มั้ย...นายคิดว่าแค่นั้นพอกินหรือไงหืม คุณภาพชีวิตนายมันแย่ไปหน่อยไหม


‘คนคนนี้จะเป็นจางฉี่หลิงรุ่นสุดท้าย เพราะไม่มีทายาท’


ในวาระสุดท้าย แม่เฒ่าเหลียงถึงยอมปริปาก แววตาคับแค้นใจของนางเขายังจำได้ดีแม้มีแต่ความไม่เข้าใจ การจับแต่งงานภายในตระกูลเพื่อผลิตทายาทไม่ใช่เรื่องยากเย็น แต่ก่อนจะได้ทำเช่นนั้นกลับมีเหตุให้จางฉี่หลิงต้องออกไปปฏิบัติภารกิจเสียก่อน


หลังจากนั้นความย่ำแย่ก็มาเยือน... บ้านสกุลจางแตกไปคนละทิศละทาง หนำซ้ำจางฉี่หลิงยังหายสาบสูญ กว่าจะมาพบตัว หลายๆอย่างก็เลยเถิดไปตามที่ฟ้าดินชักนำไว้แล้ว...


ส่วนเหตุผลว่าไม่มีทายาทนั้น ดูจากคู่ครองของตัวแทนสกุลผู้เก่งกาจก็น่าจะกระจ่างใจจนคิ้วกระตุก


มันเป็นไปไม่ได้ตั้งแต่แรกแล้ว!


“กระทั่งก้อนหินก็ยังสิ้นท่าเพราะลูกหมาอู๋หรือ”


ก้อนหินไม่ต้องการหัวใจ แม่เฒ่าจึงได้กำชับอาจารย์ไว้เช่นนั้น หากขัดเกลาจนได้ก้อนหินล้ำค่าไว้ในมือ มันย่อมควบคุมได้ง่ายกว่าใจคน หากนางคงลืมไปว่ากระทั่งก้อนหิน หากโดนหยดน้ำต้องแตะนานวันเข้าก็กร่อนเป็น แล้วน้ำใจเด็กสกุลอู๋ที่ซัดใส่เป็นคลื่นยักษ์โครมๆ มีหรือแม้แต่ภูผาที่ว่าไร้หัวใจจะไม่สะเทือน?


ญาติผู้พี่ยกยิ้มขื่น ลมอ่อนฤดูร้อนพัดหอบกลิ่นไม้ใบหญ้าผ่านหน้า แร้งที่เกาะบ่าขยับปีก


ก่อนร่างที่นั่งพิงอยู่บนกิ่งไม้สูงใหญ่จะอันตรธานหาย คล้ายการมีอยู่เมื่อครู่คือภาพลวงตา




เอาเถอะ สกุลอู๋เองก็สิ้นทายาทเพราะก้อนหินเหมือนกัน คิดเสียว่าสองสกุลได้ชดใช้ต่อกันหมดแล้วในชาตินี้




แต่ต่อให้มีล้านปาฏิหารย์บันดาลให้เกิดทายาทขึ้นมาจริง ลูกที่ทั้งพ่อทั้งแม่เอาแต่วิ่งตามงอนง้อกันไม่เป็นอันทำอะไร เขาก็ยังมองไม่ออกว่าเด็กนี่จะไปมีประโยชน์อะไรกับสกุลจาง




จับหมาสักตัวมาฝึกยังดูมีอนาคตกว่าเป็นไหนๆ!











Fin(เถอะนะ)







----------------------------------




Talk




ความคิดชั่ววูบค่ะ อยากเห็นปฏิกริยาของคนบ้านจางที่รู้ว่าจางฉี่หลิงคนสำคัญถูกลูกหมาตัวนึงคาบไปแล้ว =w=

...ที่จริงมันอาจจะไม่สำคัญว่าลูกหมาคาบไป แต่สำคัญตรงที่สุดท้ายใครกินใคร--/แค่ก

ถือว่าเรื่องนี้เราเขียนมาวอร์มอัพแล้วกันค่ะ ก็ไม่ได้เขียนฟิคนานตั้งแต่ปิดรวมเล่มไปนี่เนอะ ต้องกระตุ้นกันหน่อย แฮะๆๆๆ



Fenrir

[Malangporyim]

55555555555555555555

ปอยิ้มจะไม่ทน ปอยิ้มจะน้ำตาไหลแล้ววววว

อ่านถึง

‘คนคนนี้จะเป็นจางฉี่หลิงรุ่นสุดท้าย เพราะไม่มีทายาท’


แล้วแบบ ขำไม่อายฟ้าดิน บ้าเอ๊ยยยยยยยยยยยย อุมบาททททททททว์มากหนานไพ่(?) ไม่เคยคิดเลยว่าจะตีความประโยคนี้ออกมาทางนี้ได้ด้วย แงงงงง ตลกกก

บ้ามาก นี่มันซีเรียสแก๊ก! 5555555 /ร้องไห้ใส่ฟิคคุณเฟนเรีย

ประทับใจจจจ เอาอีกกกกกก 555555

พี่เค่อพยานรัก แงแง เศร้าใจ ญาติผู้น้องไม่มีทายาทแล้วววว แงแง ถูกใครคาบไป แง ก็คนที่หน้าเหมือนนายไง (หรือนายนั่นแหละไปหน้าเหมือนเขา)

55555555555555555555555555 โอ๊ย ช่วยด้วย หัวเราะหนักมาก คุมสติไม่อยู่ 5555555 ไอเดียเฉ๋งมาก ยกนิ้วให้เลย โอ๊ย แงงงง คุณเฟนเรียข่นบ้า 5555

[Eli-kun]

เสี่ยวจางตัวน้อยมองแม่เฒ่าอย่างท้าทาย หมั่นเขี้ยวนัก น่าจับฟัด
เป็นประมุขตระกูลจางดีๆ ไม่ชอบ มานั่งถอนหญ้าซะงั้นนะจางฉี่หลิง 555

สงสารพี่ไห่เค่อ เสี่ยวจางที่เห็นมาแต่เล็กแต่น้อยถูกหมาน้อยสกุลอู๋ฉกไปต่อหน้าต่อตา
สกุลจางต้องสิ้นสุดในรุ่นนี้จริงๆหรือเนี่ย ไปหักกิ่งสำริดมาผลิตทายาทเร็วเข้า

[Cathareen]

กรี๊ดดดด 55555555555555555555555555555555555
แงงงง พี่เค่อออออ 555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

สรุปสองสกุลก็ไร้ทายาทเพราะเหตุนี้ยนี่เองงง แงง 55555555555555555555555555
/คอมเม้นอะไรมีแต่เลข5 ฮือออ ขอโทษค่ะ 55555555555555555

[NadaMin]

ลูกที่ทั้งพ่อทั้งแม่เอาแต่วิ่งตามงอนง้อกันไม่เป็นอันทำอะไร

ติดใจประโยคนี้ แง่งงงงงงง.......... ห่างกันไปสิบปี พวกแกยังมาง้อๆงอนๆกันอีกรึ ชิๆๆๆๆๆ
โบราณว่า ยิ่งทะเลาะกันลูกยิ่งดกนะคะ...แค่กๆๆๆๆๆ

อยากจะขอตามพี่เค่อไปแอบดูจังเลยค่ะ ฮรือออออ

[The_Dark_Lady]

แม่เฒ่าแม่ง ...55555 เคืองที่หลานตัวเองไม่ได้แต่งให้ก็บอก
แหม่ เล่นซะ จฉล.ตัวน้อยอ่วมอรทัย โง้ยยย สงสาร
...เปิดมาซะดราม่า แต่ตอนจบนี่ #$%^&*()%$#@$%^&*
ชีวิตคู่ของจางฉี่หลิงและลูกหมาอู๋ แงงงงงงงงง
พี่เค่อ นิสัยไม่ดี มาสตอล์กชีวิตคู่ชาวบ้านทำไมคะ...

[Rozenkreuz]

55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555 (ล้านตัว)
มา มาร่วมกันสิ้นทายาทกันที่รุ่นนี้เถอะครับ แงงงงงงงงงงง5555555555555555555555
ขำจนปวดท้อง 5555555555555555555555555 (เลขห้ารัวๆ)