[OS] สองคน? [พานซันเหลียน]

[Cathareen]

‘พาน....’


.

.


.


‘พานจื่อ’


.


.


.


.


.


.


.


.


.


.


...พี่สาม?


พานจื่อขยับตัว พยายามจะลืมตาแต่กลับพบว่าเปลือกตาหนักอึ้ง ทั่วทั้งร่างอ่อนแรงไปหมด


...ทำไมไม่มีแรง...











‘พานจื่อ’







พี่สาม...พี่สามกำลังเรียกเขา


เสียงเรียกเป็นเหมือนแรงฮึด พานจื่อกัดฟัน เกร็งกำลังที่มีลืมตาขึ้น








“พานจื่อ/พานจื่อ”


.


.


.


.


.


.


.


.


..อ่า....เราคงจะเหนื่อยเกินไป...


พานจื่อกระพริบตามองภาพตรงหน้า ตัดสินใจว่าควรจะหลับตาลงอีกที







“เจ้าบ้านี่ กว่าจะตื่น อย่าหลับต่อสิวะ!”


โดนเขย่าจนหัวสั่นหัวคลอน สติเบลอๆเหมือนจะพอกลับมาบ้างแล้ว แต่พานจื่อก็ยังไม่เข้าใจว่าเขากำลังมองเห็นอะไร


มือหนึ่งยื่นมาตีมือที่กำลังเขย่าไหล่เขา คนโดนตีทำหน้าไม่พอใจแต่ก็ยอมหดมือกลับไป










....อ่า....นี่จะต้องเป็นฝัน เขากำลังฝันอยู่แน่ๆ....








“พานจื่อ/พานจื่อ”

















เพราะพี่สามสองคนกำลังเรียกชื่อเขาพร้อมกัน














“สติยังไม่กลับมารึไง”


พี่สามทางซ้ายที่เขย่าเขาเมื่อครู่โน้มตัวลงมาใกล้จนเผลอกลั้นหายใจ


“ไม่น่าแปลกใจ เล่นใส่ซะเยอะขนาดนั้น”


พี่สามทางขวากอดอกมองนิ่งๆ แต่สายตาเฉียบคมก็ทำเอาเสียวหลังวาบ


...ใส่อะไรเยอะ?...


พานจื่อลองขยับตัวอีกทีก็พบว่าไม่มีแรงเหลือแล้วจริงๆ แค่ปรือตาขึ้นมองก็สุดกำลังแล้ว แถมทัศนวิสัยยังเหมือนมีหมอกมัวๆปกคลุมด้วย


....ฝัน นี่คงจะเป็นฝัน......







ดี?







“พานจื่อ มองหน้าฉัน”


พี่สามทางซ้ายเอ่ยสั่ง พานจื่อมองตามโดยอัตโนมัติ


“พานจื่อ”


แต่พี่สามทางขวาก็เรียกเขาด้วย พานจื่อกวาดสายตาไปมองทางขวา


“พานจื่อ”


พี่สามทางซ้ายเรียก


“พานจื่อ”


พี่สามทางขวาเรียก






...ย แย่แล้ว...


โดนเรียกชื่อเยอะๆ แน่นอนว่าพานจื่อดีใจมาก หัวใจพองโตอย่างห้ามไม่ได้ แต่ซ้ายทีขวาทีแบบนี้เขาเริ่มตาลายแล้ว





“พอเถอะ เจ้าหมานี่ตาลายแล้ว”


“ชิ อะไรวะ ยังแกล้งไม่มันส์เลย”


พี่สามทางซ้ายหยิกแก้มเขาเล่น ส่วนพี่สามทางขวานั่งลงข้างๆ ก่อนจะก้มตัวลงมาจ้องในระยะประชิด


ดวงตาคมกริบมีพลังนั่นทำเอาพานจื่อนอนตัวแข็งทื่อ


สบตากันอยู่พักหนึ่ง พี่สามทางขวาก็ใช้ปลายนิ้วจิ้มแก้มเขาเล่นตามพี่สามทางซ้าย







พานจื่อหลับตาลง บอกกับตัวเองซ้ำๆว่านี่เป็นฝัน เป็นฝัน เป็นฝัน เป็นฝัน


.....อ่า เดี๋ยวนะ ถ้าเป็นฝัน จะทำอะไรก็ไม่ผิดใช่ไหม....






คิดได้ดังนั้น เมื่อปรือตาขึ้นอีกทีแล้วเห็นพี่สามทั้งสองกำลังจ้องเขาอยู่  พานจื่อก็ขุดเอาเรี่ยวแรงทั้งหมด คว้าทั้งสองคนลงมากอดแนบอก

....โอะ พออยากมีแรงก็มีแรงได้ด้วยแฮะ.....ฝันนี่ดีจริง..


“เชี่ย!”


พี่สามทางซ้ายดิ้นรัวๆ ในขณะที่พี่สามทางขวากลับนิ่งสนิท


เขารู้สึกว่าคนทางขวากระซิบอะไรบางอย่างกับคนทางซ้าย จากนั้นคนทางซ้ายก็นิ่งไป


..ไม่สิ ยอมอยู่นิ่งๆ..






....อ๋า นี่มันฝันดีจริงๆด้วย...














พานจื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกทีก็สายแล้ว


น่าแปลก ปกติเขาตื่นเช้าจนเป็นกิจวัตร ทำไมวันนี้ถึงสายได้ขนาดนี้ แถมพี่สามยังไม่โวยวายให้ได้ยินด้วย..


..หรือพี่สามก็ยังไม่ตื่น..


เขาจัดการตัวเองด้วยความรวดเร็ว เปิดประตูออกจากห้อง ว่าจะขึ้นไปปลุกพี่สาม


แต่กลับพบว่าพี่สามนั่งกินข้าวเช้าอยู่ในห้องนั่งเล่นก่อนแล้ว


“พานจื่อ! เพราะแกตื่นสายฉันเลยต้องทำกับข้าวกินเองเลยเนี่ย!”


พี่สามเห็นเขาปุ๊บก็ลุกขึ้นชี้หน้าด่าทันที พานจื่อได้ยินดังนั้นก็เหลือบตาไปมองบนโต๊ะ


..ก้อนดำๆนั่น...หรือว่าจะเป็นหมูผัดซีอิ๊วที่ไหม้ไฟไปแล้ว...


“ขอโทษจริงๆครับ ว่าแต่ทำไมพี่ไม่ปลุกผมล่ะ”


พี่สามที่กำลังต่อว่าเสียงดังชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหยิบแก้วน้ำปาใส่อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย


พานจื่อสะดุ้ง แต่ประสบการณ์ตลอดการเป็นลูกน้องของเถ้าแก่สามก็ช่วยให้เขารับมันไว้ได้อย่างทันท่วงที


“หุบปากแล้วไปทำข้าวเช้ามาให้ฉัน!”


พูดจบพี่สามก็เดินตึงตังกลับห้องไปเลย ลูกน้องคนสนิทมองตามแล้วได้แต่เกาหัวแกรกๆ


..โดนโกรธซะแล้วสิ..







--------------------------------------------------







เซี่ยเหลียนหวนถอนหายใจเป็นรอบที่สาม มองใครอีกคนกำลังพยายามปลุกหมาที่หลับอยู่โดยละม่อมที่สุด


.....ไม่ชกหน้าหรือถีบตกเตียงนี่ละม่อมสุดๆของซันเสิ่งแล้ว…


เห็นพานจื่อโดนเขย่าหัวแทบหลุดแล้วก็ได้แต่นึกสงสารในใจ


...มีเจ้านายเอาแต่ใจแบบนี้ ก็ช่วยไม่ได้นะ...










‘เหลียนหวน แกไม่อยากเห็นเหรอ’


‘....ทำไมฉันต้องเสียแรงไปทำอะไรไร้ประโยชน์อย่างนั้นด้วย’


‘แค่แปปเดียวน่า ปกติแกก็นั่งเหี่ยวๆในห้องใต้ดินไปวันๆอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ’






สุดท้ายก็ตอบตกลงไป เพราะถ้าไม่ยอมก็คงโดนตื๊อต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะได้ตามต้องการอยู่ดี


..ทั้งๆที่ปกติก็ยุ่งมากอยู่แล้ว ยังมีเวลามาคิดเรื่องไร้สาระอย่างนี้อีก...


เรื่องไร้สาระในรอบนี้คือ อยู่ๆอู๋ซันเสิ่งก็อยากรู้ว่า หากพานจื่อเห็น ‘พี่สามสองคน’ พร้อมกันจะเป็นยังไง


เจ้าของไอเดียไปสรรหายาอะไรไม่รู้มามอมลูกน้องเสร็จสรรพ เมื่อดื่มเข้าไปแล้วจะมึนเบลอไม่มีแรง


แถมเพราะกลัวว่าคนอึดอย่างพานจื่อจะไม่ล้มง่ายๆ ซันเสิ่งเลยใส่ยาไปซะเยอะ...


กลายเป็นว่าพอดื่มเข้าไป นายทหารเก่าก็ล้มตึงทั้งอย่างนั้น เดือนร้อนพวกเขาต้องช่วยกันหิ้วปีกไปนอนที่ห้องเล็กชั้นล่าง ซึ่งเป็นห้องนอนของพานจื่อ







ในที่สุดหลังพยายามอยู่นาน คนที่โดนมอมยาก็ตื่นขึ้นมาทำหน้าตาเหรอหราสุดขีด


สีหน้าหมาเอ๋อนั่นตลกมากจริงๆ เซี่ยเหลียนหวนพบว่าตัวเองชักจะสนุกไปกับการละเล่นของซันเสิ่ง


ยิ่งตอนที่พลัดกันเรียกชื่อ พานจื่อยิ่งทำหน้าตลกเข้าไปใหญ่


และระหว่างที่ซันเสิ่งกำลังหยิกแก้มที่มีแต่รอยแผลสนุกมือ เขาก็นั่งลงข้างๆพานจื่อ ลองก้มหน้าลงไปจนชิด ดูสิว่าจะทำหน้าตายังไง


ปรากฏว่าพานจื่อนอนตัวเกร็งแข็งทื่อ กลั้นหายใจเสียจนน่าสงสาร


...เป็นหมาที่น่าสงสารจริงๆ...


เขาอดเอามือไปจิ้มหน้าตาตลกๆนั่นเล่นบ้างไม่ได้








หมับ!


“เชี่ย!/ ! “


เซี่ยเหลียนหวนยอมรับว่าตัวเองค่อนข้างตกใจ ตอนที่ถูกลากลงไปนอนด้วย เขาไม่คิดว่าพานจื่อจะยังมีแรงอีกหลังจากดื่มยาเข้าไปเยอะขนาดนั้น


...เป็นหมาบ้าที่ประมาทไม่ได้จริงๆ...


เขาสะกิดซันเสิ่งที่ยังดิ้นอยู่ ทำภาษาปากบอกให้อยู่นิ่งๆ


...ถ้าเกิดเจ้าพานจื่อรู้ขึ้นมาว่านี่ไม่ใช่มันฝันไปเองแล้วจะยุ่ง...


คนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามสบถยาวยืดก่อนจะปิดปากหาว ไม่นานก็ผล็อยหลับไปเสียอย่างนั้น


เซี่ยเหลียนหวนถอนหายใจ ทั้งๆที่เหนื่อยอยู่แล้วก็ยังจะหาอะไรมาเล่น.....


เอื้อมมือไปหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวคนทั้งสามแล้วหลับตาลงบ้าง












......แต่ก็เป็นเรื่องสนุกที่ไม่เลวนักหรอก





END





**************************************************

///w//// อิย์ๆ #กลิ้งหนีไป

[darknessdearm]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด //สกรีมใส่
พี่สามทั้งสองของพานจื่อน่ารักมากกกก ////
พี่พานคงจะมีความสุขมากๆนะได้นอนกอดพี่สามทั้งสองคน
มันฟหกดฟหกมากเลย แอร็

[Rozenkreuz]

ว้ากกกกกกกกกกกกกก
พี่สามมมม น่ารักว้อยยยยยยย
อะไรแผลงๆนี่ก็คิดได้ ฮ่าๆๆ
พี่พานคงเคลิ้มสุดๆ มีพี่สามสองคนกอดได้สองข้างเลย //หมับบบ //ทำหน้าหมาเคลิ้ม //แฮ่ก
ดีนะที่ไม่มีแรง ถ้าพี่พานมีแรงคงจะสนุกกว่านี้เน้ออออ ฟฟฟฟฟ

[The_Dark_Lady]

พี่พานมีความสุขมากมั้ย...แงง พี่สามสองคนเลยนะ แงงงงงง
อู๋ซันเสิ่งคนพิเรนทร์ แง้...แต่ดีย์ โอ้ยยยย คนอะไรชอบอำหมา ฮรือออ นั่ลลั๊กกก
เซี่ยเหลียนหวน ผู้ถูกลากมาอย่างไม่เต็มใจและสุดท้ายก็คล้อยตาม...แงงง
พออย่างงี้แล้วก็ต่างกันมากจริงๆนะ อาสามอู๋กับอาสามเซี่ยเนี่ย...
ชอบบบค่ะ ชอบบบค่ะ /กรีดร้องแล้วมุดหัวกลับไปพิมพ์วิจารณ์แลปต่อ

[sudarat689]

วรั้ย ......v////v พานจื่อ เอ็งทำแบบนี้กับเซี่ยเหลียนหวน ไปตบตีกับท่านอู๋เอ้อร์ไปเองเลยนะเหวย

//ตะโกน

ฟิน55555555555555555555555555555 กระชุ่มกระชวย #มหกรรมอ่านหนังสือสอบหนักมาก จนไม่สามารถแบ่งเวลามาเล่นๆได้

แต่มาก๊าวของคนอื่นมันดีจริงๆ

[Rightway]

โอยยย ชอบมาค่ะ อาสามทั้งสองคนน่ารักมาก! พี่พานคงจะฝันดีมากๆแน่เลย
อาสามอู๋ตอนแรกทำทีท่าไม่ยอมสุดท้ายก็ยอมให้กอดตามอาสามเซี่ย น่าร๊ากกก
อย่างน้อยก็เป็นความฝันที่สามารถสัมผัสได้พร้อมกันทั้งสองคนนะคะอาเซี่ย /เขิน