#dmbj [AU] : ปากกาเจ้าปัญหา [ผิงเสีย]

by **sudarat689** Wed 19 Aug 2015, 22:55

#dmbj [AU] : ปากกาเจ้าปัญหา [ผิงเสีย]

“นี่ นายเลิกยกข้อมือดูนาฬิกาสักที มันบังกระดานฉัน”
อู๋เสียที่ชะโงกหน้าไปมาอยู่หลายครั้งบอกอย่างหงุดหงิด ไอ้หมอนี่ไม่เคยตั้งใจเรียนแล้วยังจะไปนั่งหน้าเขาอีกนะ
“อีกแค่5นาทีเองนะพี่ชาย” เสี่ยวฮัวเอาแขนลงพร้อมหันมาระบายยิ้มให้เขา รอยที่ที่อู๋เสียคิดว่ากวนบาทาที่สุดในโลก
“นั่นแหละ! นี่ฉันก็จะจดไม่ทันอยู่แล้ว เชี่ย! อาหนิงเธอเก็บปากกาที่หล่นให้ฉันหน่อย” บ่นเสี่ยวฮัวไปพลางก็ทำปากกาหลุดอออกจากมือไปที่ใต้โต๊ะแถวเดียวกับที่เสียวฮัวนั่งอยู่ ได้ยินเสียงแกร๊กแถวๆนั้นเลยวานให้อาหนิงช่วยเก็บให้
“มันไม่ได้ตกอยู่ตรงฉัน มันตกอยู่ตรงนายนั่น นายเรียกให้เขาเก็บสิ”
แต่เธอกลับบอกว่าปากกาคู่ใจของเขาไปตกอยู่ใต้เก้าอี้ของหมอนั่น เมินโหยวผิง ไอ้มนุษย์นอนหลับ
อู๋เสียวกลอกตาไปมา
“นายอ้วน เอาของนายมาให้ฉันยืม!”
“นายเคยเห็นฉันพกหรือ”
“เสี่ยวฮัว นายล่ะ มีมั้ย”
“แหะๆ^ ^”

และเลิกคลาส อู๋เสียก็จดไม่ทันสไลด์ไปสามสไลด์ ใบหน้าเกือบหล่อแสดงความหงุดหงิดออกมานิดหน่อย ไม่เป็นไร ขอพวกผู้หญิงไปลอกที่บ้านแล้วค่อยเอามาคืนพวกเธอก็ได้มั้ง คิดได้ดังนั้นเก็บสมุดปากกา นักศึกษาทยอยออกจากห้องไปหมดแล้ว แต่ไอ้มนุษย์นอนหลับนั่นยังไม่ยอมขยับ ถ้าฉันไปเก็บปากกาแล้วเขาจะตื่นไหมนะ แล้วก็ดันไปนั่งซะกลางโต๊ะ กว่าจะเข้าไปถึงก็ต้องเลื่อนเก้าอี้เสียงดังน่ะสิ ยังจำได้ดีเมื่อสองปีก่อนตอนเจอกันครั้งแรกที่ห้องเรียน หมอนี่มันก็หลับ แต่เขาทำปากกาตกเลยไปเก็บ เสียงเลื่อนเก้าอี้เสียงดังทำให้เขาตื่น สายตาหงุดหงิดเล็กๆป่นง่วงนอนนั่นเรียบเฉยแต่เย็นเยียบอย่างบอกไม่ถูก ยังไงอู๋เสียก็ไม่อยากถูกมองด้วยสายตาแบบนั้นอีก
อืม ไม่เป็นไรหรอกมั้ง คิดได้ก็ค่อยๆเดือนวนไปโต๊ะด้านหน้าของโต๊ะที่เมินโหยวผิงนั่งอยู่
อืม เก็บด้านหน้าน่าจะสะดวกกว่าแฮะ เก้าอี้4ตัวไม่น่าจะเป็นปัญหา
ครืด ตัวที่ 1
ครืด ตัวที่ 2

ครืด ตัวที่ 3
ครืด ตัวที่ 4
อ่า แค่นี้ก็เรียบร้อยโรงเรียนจีน หวังว่าหมอนั่นคงไม่ตื่นหรอกนะ
“เฮ้เทียนเจิน! นายมัวทำอะไรอยู่เนี่ย ฉันรอนานแล้วนะ!”
โป๊ก!
“โอ๊ะ ซีด...” เก็บปากกาได้แล้วตกใจเสียงของนายอ้วนเลยทำให้หัวโขกใต้เก้าอี้ของเมินโหยวผิง อู๋เสียค่อยๆถอยตัวเองออกมาจากใต้เก้าอี้
“อะ....อู๋เสีย...นะ..นาย”
“ทำอะไรของนาย”
เสียงของนานอ้วนกับเมินโหยวผิงดังขึ้นแทบจะพร้อมกัน เขาแม่งตื่นแล้ว.... อ่า ยิ้มให้หมอนี่แหยๆแล้วเงยหน้าสบตานายอ้วน เสี่ยวฮัวแล้วก็นายแว่นดำที่ยืนอยู่ด้านหลังของเมินโหยวผิง แต่สามคนนั้นทำหน้าเหวอๆเหมือนตกใจ ทำไมหรือ?...
“อะ....เฮ้ย!” โป๊ก! “อะ...โอ๊ย”
หันหน้ามาอีกทีถึงได้รู้ว่าตัวเองนั่งอยู่หน้าเป้ากางเกงของเมินโหยวผิง กระวีกระวาดลุกขึ้นจนไม่ลืมคิดไปว่ายังมีโต๊ะอีกก็ไม่พ้นโดนไปสองโป๊กหนักๆ
ฉิบหาย พวกนั้นคิดว่าฉันกับหมอนี่ทำอะไรแบบนั้นหรือ... แต่เขาแม่งอายแทบแทรกแผ่นดินหนี
“ฉะ...ฉันเปล่านะเว้ย” อู๋เสียลุกขึ้นมาขยับแว่นแล้วลูบหัวตัวเองป้อยๆเอ่ยแก้ตัวกับเพื่อน รู้สึกหน้าร้อนวูบวาบ
“....”
“ฉัน....ฉันไปเก็บปากกาต่างหาก พะ....พวกนายแม่งอย่าคิดแบบนั้นเชียวนะ ฉะ....ฉันกลับบ้านล่ะ”
พูดจบก็สาวเท้าเตรียมเผ่นหนีคำถามจากพวกนายอ้วน
“เดี๋ยว”
“....?” เสียงนิ่งๆที่(เหมือนจะ)เรียกอู๋เสียทำให้สองขาหยุดนิ่งพร้อมกับหันไปมอง
“ฉันจะกลับด้วย”

วันรุ่งขึ้น
“นี่เทียนเจิน เมินโหยวผิงมันจีบนายหรือ”
“จีบบ้าจีบบออะไรล่ะโว้ย!!!”

-----------------------------------------------------------------------------------------------
เหตุมันเกิดวันนี้แหละค่ะ ไปเรียนมาตอนบ่ายเพื่อนผู้ชายมันก็บ้าค่ะจริงๆ เก็บดีดีก็ได้ไหมทำไมต้องลับๆล่อๆ
แต่นางไม่ได้หลับนะคะ พอเพื่อนหัวโขกก็ฮากันทั้งsec 55555555 คิดถึงเดลี่มากจริงๆค่ะ เสียใจที่ไม่ได้เล่นตั้งแต่แรก
วันเสาร์นี่ก็ถึงวันงานแล้ว เตรียมเงินเตรียมแรง วิ่งนะวิ่งนะแฮมทาโร่แน่นอนค่ะ 5555555