Countdown
We've been
togerther for

ค้นหา
 
 

Display results as :
 


Rechercher Advanced Search


[OS บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : FEEL [ฮัวเฮย]

5 posters

Go down

[OS บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : FEEL [ฮัวเฮย] Empty [OS บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : FEEL [ฮัวเฮย]

ตั้งหัวข้อ by fay_13 Tue 28 Jul 2015, 14:29

[OS บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : FEEL

Pairing : เซี่ยอวี้ฮัว x เฮยเสียจื่อ

Rating : PG

Talk : อันที่จริงตั้งใจไว้ว่าจะปั่นฟิคสนองนี้ดตัวเองในวันเกิด แล้วก็สรุปว่าลืม ก๊ากกกกกกกกกก เพิ่งนึกได้ก็ผ่านมาชาติหน่อยๆ เอาน่ะ… มาช้าดีกว่าไม่มานะเออ จริงมิ Razz

ปอลิ่ง. ถ้าใครอ่านแล้วสงสัยย้อนกลับไปอ่าน Even Now นะก๊ะจะเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดค่ะ



EVEN NOW : https://dmbjth.thai-forum.net/t1671-topic
++++++++++++++++++++++++++++++++


I FEEL YOUR LOVELY SINGING

น้ำเสียงหวานหูที่ดังลอดมาจากสวนสวยภายในบ้านหลังใหญ่ที่แม้กาลเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเท่าไหร่เจ้าของบ้านก็ยังดูอ่อนเยาว์ แม้จะมีริ้วรอยเพิ่มขึนมาตามกาลเวลาแต่ก็ยิ่งเสริมให้เจ้าตัวดูสมชายชาตรีมากขึ้น โต๊ะตัวเล็กที่มักใช้เป็นสถานที่จิบน้ำชายามบ่ายกับใครอีกคนที่มีรอยยิ้มกวนประสาท วาจาชวนให้ลงไม้ลงมือมากกว่าจะลูบไล้ด้วยความอ่อนโยน

ใบหน้าหล่อเหลาที่แสนจะหลอกลวงอายุชาวบ้าน แต่ถึงอย่างนั้น… ก็ยังมีข้อจำกัด ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า… ใช่… เซี่ยอวี้ฮัวรู้ดีถึงแม้คนๆ นั้นจะยังดูหนุ่มแน่นเพียงใดทว่าสังขารที่ใช้งานอย่างหนักและอ่อนเยาว์จนผิดธรรมชาติย่อมมีการร่วงโรยไปในสักวัน เรื่องนี้ร่างงามรู้ดีอยู่แก่ใจ ดวงตาดอกท้อเหม่อมองเก้าอี้ที่ว่างเปล่าทั้งที่ริมฝีปากยังคงเอื้อนเอ่ยครวญเพลงอยู่

ไพล่คิดไปถึงวันนั้น… วันที่อีกฝ่ายปกป้องตนจนล้มไปต่อหน้า ร่างกำยำที่อาบย้อมด้วยโลหิตคาวแดงฉานจนเปรอะเปื้อนชุดของตน เซี่ยอวี้ฮัวเกลียดความสกปรก แต่ทว่าเมื่อเป็นเลือดของคนรักที่หลั่งออกมาเพื่อปกป้องเขา เขากลับไม่รู้สึกรังเกียจแม้แต่นิด จะมีก็เพียงความหวาดหวั่นเสียมากกว่า

กลัว… กลัวเหลือเกินว่าจะสูญเสียอีกฝ่ายไป

เป็นครั้งแรกที่คนที่ได้รับสมญาว่าไร้ใจรู้สึกหัวใจจะขาดรอนๆ และคนที่มันทำให้คนรักของเขาเจ็บ… มันต้องเจ็บยิ่งกว่า!

เลือดต้องล้างด้วยเลือด!! ใครที่มันกล้าทำนายเจ็บ ใครที่มันกล้าทำร้ายหัวใจของเซี่ยอวี้ฮัวคนนี้มันต้องเจ็บปวดยิ่งกว่าร้อยเท่าพันทวี!!

หลังจากนั้น… เสี้ยนหนามที่ทิ่มแทง หอกข้างแคร่ล้วนถูกเก็บกวาดไม่เหลือ ไม่ว่าจะใครก็ตามที่จะเป็นภัยในภายหลังถูกกำจัดสิ้น ไม่เว้นแม้แต่เด็กหรือผู้หญิง เป็นการล้างตระกูลขนานใหญ่ในชั่วระยะเวลาไม่กี่เดือน แม้จะปิดข่าวเงียบกริบเพียงใดหากแต่คนที่รู้เบื้องลึกดีต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าคุณชายเก้าผู้นี้ช่างอำมหิตเลือดเย็นและไร้ใจสมฉายายิ่งนัก!!

มือหยาบกร้านจากการทำงานและจับอาวุธเพื่อเข่นฆ่า เอาชีวิตผู้อื่นเพื่อปกป้องตนเองและคนที่ตนรัก กำแน่น ไม่เคยเสียใจกับสิ่งที่ตัดสินใจไปแล้ว แต่บางคราวก็ยังอดถามตัวเองไม่ได้ว่าเช่นนี้ดีแล้วอย่างนั้นหรือ? บทเพลงเงียบไปแล้วเมื่อเจ้าของเสียงไม่คิดครวญต่อบังเกิดเป็นความเงียบงัน มีเพียงลมหายใจของตนท่ามกลางความเงียบเท่านั้น


I FEEL YOUR TENDER SMILE FOR ME

“ คิดอะไรอยู่ครับหน้าเครียดเชียว? “ วงแขนใหญ่โอบจากทางเบื้องหลัง รอยยิ้มอ่อนประจำตัวที่มีให้ตนแต่เพียงผู้เดียว ใบหน้าหล่อเหลาที่ดูยังไงๆ ก็ราวๆ สามสิบต้นๆ หากแต่อายุจริง… เอาเถอะ… อย่าไปนับมันเลย ปล่อยให้มันเป็นความลับต่อไปเหมือนเดิมนั่นแหละดีแล้ว! เจ้าคนแก่หน้าเด็กที่วันนั้นเอาตัวเองกำบังเขา ปกป้องเขาจากลูกกระสุนที่หมายเอาชีวิต หลับไหลไปหลายปีจนใครต่อใครบอกให้ทำใจเผื่อว่าคนที่นอนหลับอยู่นั้นอาจจะไม่ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกเลยตลอดเวลาที่เหลืออยู่ก็เป็นได้

หากแต่สิ่งที่เรียกว่าปาฏิหารย์มีจริง ในฤดูหนาวเมื่อ 3 ปีที่แล้วระหว่างที่ตนกำลังเซ็นเอกสารในห้องนอน ในช่วงเวลานั้นไม่มีเวลาไหนที่เซี่ยอวี้ฮัวจะคลาดสายตาจากคนรักที่นอนหลับไหลเลยสักนิด ยกเว้นก็แต่เวลาจำเป็นที่จะต้องออกไปทำงาน แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีคนคอยเฝ้าแทนอยู่ดี ตามปกติแล้วเวลานั้นตนจะออกไปข้างนอก เพื่อสะสางงานในแต่ละวันให้เสร็จสิ้น

แต่วันนั้นพายุหิมะลงตั้งแต่เช้ามืดตนเลยไม่ออกไปไหน แถมออกจะขี้เกียจเสียด้วยซ้ำ ตารางนัดหมายทั้งหมดถูกยกเลิก แต่ให้ส่งเอกสารที่ตนจำต้องจัดการให้เสร็จมาที่บ้านแทน ในระหว่างที่กำลังอ่านเอกสารที่จะต้องเซ็น เสียงกระดาษที่พลิกไปมาท่ามกลางความเงียบก็มีเสียงผะแผ่วดังขึ้นมาในห้องที่ควรจะเงียบ

“ อืมมมม ที่… น… “ น่ำเสียงแหบพร่าที่ไม่ได้ยินเสียนานทำเอาปากกาในมือที่ถืออยู่นั้นหลุดมือ ดวงตาดอกท้อตวัดมองร่างที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง มือที่เคยอยู่นิ่งกลับมีการเคลื่อนไหว แม้เพียงเล็กน้อยแต่ทว่ามันกลับสร้างความดีใจให้ผู้เฝ้ารอมาแรมปี ทุกวันที่เวลาผันผ่านได้แต่บอกกับตนเองว่าให้อดทน เฝ้ารอและคาดหวังว่าใครบางคนที่เอาแต่นอนหลับนั้นจะฟื้นตื่นขึ้นมา แม้จะพิการ แม้จะไม่เหมือนเดิมแต่ตนก็จะไม่มีวันทอดทิ้ง!!

“ เฮยเสียจื่อ!! “ ร่างเพรียวที่แทบจะถลาเข้าไปหาร่างที่เริ่มได้สติ ดวงตาสองสีที่เปิดปรือน้อยๆ ทว่ากลับสร้างดีใจเสียยิ่งกว่าอะไรให้ผู้เฝ้ามอง เจ้าของดวงตางามมองภาพอย่างเลื่อนลอยราวกับสตินั้นยังไม่เข้าที่เท่าไหร่ ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจเลยซักนิดเพราะหลับไหลไปนานสมองคงต้องใช้เวลาในการประมวลผลซักพักใหญ่ๆ

“ คุ… ชา.. “ น้ำเสียงแหบพร่าที่แทบไม่พ้นจากริมฝีปากเรียกรอยยิ้มงาม ฝ่ามือหนาที่บัดนี้ผ่ายผอมจากการนอนนิ่งๆ มาเป็นเวลานานถูกยกขึ้นจรดริมฝีปากด้วยรอยยิ้มยินดี ร่างกายผอมแต่ไม่มีแผลจากการกดทับใดๆ เพราะตนใส่ใจ หมั่นจับเปลี่ยนท่า เปลี่ยนอิริยาบทตลอดเวลาที่หลับอยู่หลายปีที่ผ่านมา

“ อืมม ฉันเอง… ตื่นซักทีนะเจ้าคนขี้เซา นายปล่อยให้ฉันรอนายตื่นนานมาก “ วาจาต่อว่าคนเพิ่งตื่นหากแต่ใบหน้างามกลับประดับด้วยรอยยิ้ม หางตามีประกายหยดน้ำด้วยความปีติยินดีที่คนที่ตนเฝ้ารอนั้นกลับมาหา

“ ขอ… โท… ษ แฮ่กกก “ น้ำเสียงแห้งที่เริ่มหอบน้อยๆ จากการฝืนร่างกายที่เพิ่งฟื้น นิ้วเรียวแตะริมฝีปากพลางส่ายหน้าน้อยๆ

“ นายเพิ่งตื่น พักก่อนนะ หิวน้ำไหม? “ คำตอบมีเพียงการพยักหน้ารับน้อยๆ แก้วน้ำเปล่าที่มีหลอดเสียบถูกนำมาจ่อริมฝีปากที่แตกระแหงที่ค่อยๆ จิบเข้าไปอย่างเชื่องช้า จนรู้สึกชุ่มคอดีแล้วถึงค่อยปล่อยหลอดออก นัยน์ตาสองสีทอดมองร่างงามด้วยความรักแม้จะเพิ่งฟื้นคืนสติแต่ก็รับรู้ได้เป็นอย่างดีว่าตนถูกปฏิบัติด้วยความรัก ความเอาใจใส่เพียงใด หมอถูกตามหลังจากนั้นไม่นาน แม้ร่างกายจะผ่ายผอม กล้ามเนื้อหดลีบจากการนอนเพียงอย่างเดียว ไม่ได้เคลื่อนไหวใดๆ มาเป็นเวลานาน แต่สุขภาพโดยรวมนั้นอยู่ในเกณฑ์ที่น่าพอใจทีเดียว

ด้วยความรักและความเอาใจใส่จากคุณชายเก้าผู้เลือดเย็นและไร้ใจ เฮยเสียจื่อก็กลับมาเดินเหินได้ตามเดิมในชั่วระยะเวลาไม่นาน แม้จะไม่แข็งแกร่งดังเช่นก่อนหน้านี้แต่ก็แข็งแรงพอที่จะดูแลตัวเองได้ งานคว่ำกรวยก็เลิกรับไป เปลี่ยนมาดูแลกิจการเล็กๆ ที่ตนลงทุนเอาไว้นานแล้ว แม้จะรู้สึกเบื่อหน่ายบ้าง คิดถึงความตื่นเต้นยามลงกรวยบ้าง แต่เมื่อเหลียวหันไปมองคนร่วมบ้านที่มักมีรอยยิ้มบางๆ แล้วก็รู้สึกว่าคุ้มค่า ไม่ต้องเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงอันตรายที่ไม่รู้ว่าจะได้หายใจเป็นครั้งสุดท้ายหรือเปล่า


I FEEL YOUR INNOCENT HEART

“ ไม่มีอะไรหรอก… แค่คิดถึงวันที่นายลืมตาตื่นขึ้นมาเท่านั้นเอง “ รอยยิ้มบางที่มุมปากเรียกการเลิกคิ้วน้อยๆ พร้อมกับเสียงหัวเราะเบาๆ ก่อนจะก้มลงไปจูบที่กลีบปากนุ่มแผ่วเบาด้วยกริยาออดอ้อนที่นานๆ ทีจะมีให้เห็นเสียที

“ ผมอยู่นี่ครับคุณชาย ข้างกายคุณ.... และจะไม่มีวันทิ้งคุณไปไหนจนกว่าความตายจะพรากเราจากกัน “

“ ใครบอกล่ะ… แม้แต่ความตายก็เอานายไปจากฉันไม่ได้ นายเป็นของฉันเสียจื่อ เป็นของเซี่ยอวี้ฮัวคนนี้ ไม่ว่าจะตอนไหน ต่อให้นายกลายเป็นผีนายก็เป็นของฉัน จำเอาไว้ด้วยล่ะ!! “ วาจาเอาแต่ใจจากคนช่างสั่งจนอดไม่ได้ที่จะหลุดเสียงหัวเราะออกมา สายลมเอื่อยพัดแผ่ว ลูบไล้ผิวกาย ดวงตาสองสีภายใต้แว่นกันแดดพราวระยับอย่างถูกใจกับคำสั่งของคนรัก

“ ครับเซี่ยอวี้ฮัว… ผมเป็นของคุณ และจะเป็นตลอดกาลตราบเท่าที่คุณยังต้องการผม “ คำตอบรับที่เป็นดุจคำสัญญาสร้างความพอใจให้กับคนช่างสั่ง จนอดไม่ได้ที่โน้มคออีกฝ่ายลงมาจูบแรงๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความดูดดื่ม ในสวนสวยท่ามกลางดอกไม้ที่บานสะพรั่ง สายลมอ่อนที่พัดพาเอากลิ่นหอมหวานล่องลอย กล่อมเกลาสองคนที่รักกันจวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต.....






I KNEW IT…















MY LIFE WAS TO LOVE YOU







END...




+++++++++++++++++++++++++++++++++++


Talk : ใครที่เคยอ่านตอนที่แล้วค้างไว้ก็หวังว่าจะ Happy ไปกับพี่เฮยและคุณชายนะคะ ยังไงๆ ก็รักจนทำร้ายไม่ลงอยู่ดีนั่นเอง ฮือออออ เป็นด้วงนี่ช่างลำบากจีๆ / ร้องไห้หนักมาก
fay_13
fay_13
ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา

จำนวนข้อความ : 100
Points : 3552
Join date : 01/11/2014
ที่อยู่ : แพฮัวเฮย

http://akiraalittlebird.wordpress.com/

ขึ้นไปข้างบน Go down

[OS บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : FEEL [ฮัวเฮย] Empty Re: [OS บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : FEEL [ฮัวเฮย]

ตั้งหัวข้อ by The_Dark_Lady Tue 28 Jul 2015, 15:25

ขอขอบคุณที่เขียนแฮปปี้มาค่ะ...//กอดคุณคนเขียน
เริ่มมีฮัวเฮยให้เสพแล้วน้าาาา ดีจังเลยยย
ชีวิตเขาเป็นของกันและกันเนอะ...//ฟินตายไปเลยยย
The_Dark_Lady
The_Dark_Lady
ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ

จำนวนข้อความ : 301
Points : 3605
Join date : 21/06/2015
Age : 29
ที่อยู่ : On the Land, Below the sky

ขึ้นไปข้างบน Go down

[OS บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : FEEL [ฮัวเฮย] Empty Re: [OS บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : FEEL [ฮัวเฮย]

ตั้งหัวข้อ by Rozenkreuz Tue 28 Jul 2015, 20:37

โอยยยยย ดีใจจนเข้าทรุด จบแฮปปี้ล่ะว้อยยยยยย //สะบัดหน้ากู่ร้องบนยอดเขา
ดีใจด้วยนะคุณชายยยย ถ้านายไม่มาแย่งเสี่ยวเสียไปจากจางอากง ผมก็ชอบนายนะ ถถถถถ
ขอให้รักกับเฮยเฮยไปนานๆ ตายเป็นผีก็เกาะไปเกิดด้วยกันในชาติต่อๆไป ฟู่ววว
เข้าใจครับ รักจนทำร้ายไม่ลง ต่อให้อยากฆ่าใครขึ้นมาในชีวิตจริง ก็ยังไม่กล้ากระดิกนิ้วทำร้ายตัวละครสุดที่รักแม้แต่ในฟิค ฮือออ //เกิดเป็นโอตาคุนี่ช่างลำบาก ศีลธรรมในชีวิตจริงช่างลางเลือน
Rozenkreuz
Rozenkreuz
ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่
ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่

จำนวนข้อความ : 625
Points : 3819
Join date : 01/07/2015
Age : 31
ที่อยู่ : กองทัพผีเก็บเห็ดแห่งประตูสำริด

ขึ้นไปข้างบน Go down

[OS บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : FEEL [ฮัวเฮย] Empty Re: [OS บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : FEEL [ฮัวเฮย]

ตั้งหัวข้อ by kuramajoy Sun 09 Aug 2015, 21:53

ดีใจมากเลยตอนแรกลุ้นแทบตายแว่นจะตื่นมาไหม ในที่สุดก็ตื่นขึ้นมา โฮรว รักกับคุณชายดีๆนะ
kuramajoy
kuramajoy
ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
ด้วงต้นไม้เทพเจ้า

จำนวนข้อความ : 206
Points : 3742
Join date : 27/10/2014

ขึ้นไปข้างบน Go down

[OS บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : FEEL [ฮัวเฮย] Empty Re: [OS บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : FEEL [ฮัวเฮย]

ตั้งหัวข้อ by meanato Mon 10 Aug 2015, 10:56

ในที่สุดก็จบเเฮปปี้~ //เกิดเป็นด้วงสายเสพช่างลำบาก
คุณชายคะ...ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ//ซับน้ำตา
meanato
meanato
ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ

จำนวนข้อความ : 487
Points : 3932
Join date : 27/10/2014
Age : 26
ที่อยู่ : หลังประตูสัมฤทธิ์

ขึ้นไปข้างบน Go down

ขึ้นไปข้างบน

- Similar topics

 
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ