[Drabble] #dmbjdaily 20 days left (Promise) Ten years Promise (อู๋เสีย implied ผิงเสีย)

[The_Dark_Lady]

“ฉันเป็นจางฉี่หลิงคนสุดท้ายของบ้านสกุลจางแล้ว วันเวลาที่เหลือทั้งหมดนับจากนี้ ฉันต้องเป็นคนปกป้องมันเองแต่ว่าในเมื่อนายมาถึงนี่ ฉันก็ขอบอกนาย อีกสิบปีให้หลัง หากนายยังจำฉันได้ นายสามารถเปิดประตูสำริดบานยักษ์นี้ รับช่วงต่อจากฉัน”


นั่นคือถ้อยคำที่อีกฝ่ายทิ้งเอาไว้ ก่อนจะจากไปโดยไม่คิดหันหลังกลับ

...ไปเพื่อแทนที่เขา…

อันที่จริงเขาก็ไปอยู่ถึงที่นั่นแล้ว จะจับเขาเข้าไปในประตูแทนก็ยังได้ อีกฝ่ายก็ไม่คิดจะทำ กลับเพียงแค่ซัดเขาจนสลบแล้วทิ้งเขาเอาไว้โลกภายนอกเท่านั้น

เพราะอีกฝ่ายเป็นแบบนั้นล่ะมั้ง เขาถึงได้ยังเก็บลัญจกรนั่นเอาไว้ จดจำคำที่อีกฝ่ายเคยพูด

เป็นดั่งคำสัญญา…แม้อีกฝ่ายไม่ได้ร้องขอให้เขารับปาก

แต่เขาก็ได้ตัดสินใจไปแล้ว

เขาจะทำตามคำสัญญานั่น

...เพราะแบบนั้นเขาจึงได้ทุ่มเททำทุกสิ่ง ในหนึ่งสิบปีที่ผ่านมา



“ออกเดินทางได้ ฤดูร้อนนี้ พวกเราไปที่ที่เย็นสบายกว่าที่นี่กัน” ผมส่งวิทยุสื่อสารคืนหยาเจ่ ขบวนรถเริ่มเคลื่อนขบวน นายอ้วนมองไปนอกหน้าต่าง มือถือของผมดังขึ้น เมื่อหยิบขึ้นมาดู เป็นข้อความสั้นที่เสี่ยวฮัวส่งเข้ามา ขบวนรถทางปักกิ่งกับฉางซา ออกเดินทางนำไปก่อนแล้ว

ผมถอนหายใจยาว นวดคลึงใบหน้าที่ไร้อารมณ์

สิบปีแล้ว


สิบปีแล้ว…

คำพูดที่อีกฝ่ายทิ้งเอาไว้เขายังคงจำได้

ใบหน้าของอีกฝ่ายเขาก็้ยังคงจำได้

คำสัญญานั่นก็เช่นกัน

“รอก่อนนะ…” เขาพึมพำกับตัวเอง “ฉันกำลังจะไปรับแล้ว...เมินโหยวผิง”


END

[Eli-kun]

ฮรือ ขอร่วมขบวนไปรับเสี่ยวเกอกับนายน้อยด้วยได้ไหมคะ
ใกล้ถึงวันสัญญาแล้ว ตื่นเต้น

[Rozenkreuz]

ด้วงขอแอบเกาะหลังร่วมขบวนไปด้วยได้ม้ายยยยยยย
ง่อววววว

[yakusoku]

นับถอยหลังรอวันที่เสี่ยวเกอจะได้ออกมา