[OS] #dmbjdaily 25 days left : Notes [ผิงเสีย]

[sudarat689]

“หืม....อีกแล้วหรือ” อู๋เสียที่กำลังจะเปิดประตูเข้าห้องพัก หลังจากงมกุญแจในกระเป๋ามาได้สักพักก็เงยหน้ามาเจอกระดาษโน้ตติดอยู่หน้าประตู พร้อมนม 1 กล่องห้อยอยู่

...นมหวาน อร่อยนะ...

ยิ่งงงเข้าไปใหญ่เมื่อเจอข้อความที่เขียนในกระดาษโน้ต อร่อยนะ เนี่ยนะ นี่คนส่งเป็นสาวแรกรุ่นหรืออะไรกันแน่ เขาหยิบมาพลิกหน้าพลิกหลังดูแล้วไม่มีชื่อก็ดึงมันออกพร้อมกล่องนมก่อนจะเปิดประตูเข้าห้องไป
นี่ก็วันที่4แล้วที่เขาได้รับโน้ตพิสดาร เขาไม่รู้ว่าใครส่งมาให้ ไม่รู้แม้กระทั่งเป็นชายหรือหญิง ใบแรก กินอันนี้สิ ซื้อมาจากหน้าม. พร้อมกับขนมอะไรสักอย่างกลมๆเหลือง ใบที่สอง เลิกกินชาเย็นได้แล้ว กินชามะนาวแล้วกัน พร้อมแก้วชาเย็นที่ยื่นมาตรงหน้าจากชายคนหนึ่ง (ตอนนั้นผมตกใจมากที่เป็นผู้ชายให้ตายเถอะ) ใบที่สาม เที่ยงแล้ว ไปหาทานข้าวด้วยนะ ไม่มีของแต่ได้รับจากเด็กสาวคนหนึ่ง เขาทำเหมือนผมเป็นบัดดี้หรือว่าคนที่รู้จักกันมานานแล้วเทือกๆนั้น

เป็นสตอลเกอร์เหรอวะ?

แล้วไอ้นมหน้าห้องของผมเนี่ย เมื่อกี้ตอนเอาเข้ามามันยังเย็นอยู่ แสดงว่าคนที่เอามาแขวนต้องมาก่อนผมจะมาแปบเดียวน่ะสิ
ผมนั่งมองกระดาษโน้ตลายมือเดียวกันสีครีมในมือ ก่อนจะเลิกคิ้ว หวังว่าคนที่ส่งคงจะไม่ใช่ผู้ชายนะ แม่ง
หลังจากนั้นผมก็เลิกสนใจ อาบน้ำแล้วก็นอนตามปกติ

วันนี้คณะผมมีแสดงนิทรรศการที่ใต้ตึก ผมเป็นฝ่ายคอยประสานงานเฉยๆ หน้าที่หลักๆก็เสร็จก่อนตั้งแต่ก่อนเริ่มงานที่เหลือคงจะเป็นเลิกงานทีเดียว
“เฮ้อู๋เสีย ไปกินข้าวกลางวันกับพวกฉันไหม” เสี่ยวฮัว คุณชายตระกูลเซี่ยหน้าหวานเดินมาสะกิดไหล่ผม
“อืม เอาสิ หิวพอดี”
ผมกำลังจะเดินไปกินข้าวกับเสี่ยวฮัวและนายแว่นดำ(แฟนเสี่ยวฮัว) ก็มีผู้หญืงคนหนึ่งมาสะกิดที่หัวไหล่
“มีคนฝากมาให้ค่ะพี่อู๋เสีย” หญิงสาวพูดพลางหน้าแดงก่อนจะยื่นกล่องข้าวมาตรงหน้าผม ผมบอกขอบใจเธอแล้วก็เห็นกระดาษโน้ตแปะที่หน้ากล่อง

...หาคนที่ชื่ออู๋เสียเอกโบราณให้หน่อยครับ....แฟนพี่เอง...

กระดาษโน้ตสีครีมกับลายมือที่เหมือนกับกระดาษใบก่อนๆ
ครับ
ครับ....
ครับ!!!
เจ้าของโน้ตแผ่นนี้เป็นผู้ชายน่ะสิ!!
แล้วฉันไปเป็นแฟนนายตอนไหนวะเนี่ย!! มิน่ายัยเด็กเมื่อกี้ถึงหน้าหน้าแดงหูแดง
“ว้าวว คุณชายอู๋เสียมีคนตามจีบอยู่เหรอครับเนี่ย” นายแว่นดำที่ชะโงกหน้ามาอ่านโน้ตของผมแซวเสียงดัง
“แบบนี้คงไม่ได้ไปกินข้าวกับพวกฉันแล้วสินะเทียนเจิน ฮิ้ววว” นายอ้วนหันไปตีมือกับนายแว่นดำอย่างชอบใจ
“พวกนายจะให้ฉันดีใจเหรอวะ ที่มีผู้ชายมาตามจีบเนี่ย ไอ้บ้า” ผมเบ้หน้า เตรียมจะปาข้าวกล่องลงถังขยะแถวนั้นแต่นายแว่นดำก็ห้ามไว้เสียก่อน
“อะ อะ ไม่ได้นะครับคุณชายสาม ถ้าเกิดเจ้าของกล่องอยู่แถวนี้คงเสียใจแย่เลยนะ” ผมชะงักมือทันที หันหน้าไปหาพวกนายอ้วนก็เจอสายตาล้อเลียนส่งมา
“คิดจะจีบพี่ชายฉัน ไม่ง่ายหรอกนะ เอามานี่!” แล้วข้าวกล่องนั้นก็เข้าไปอยู่ในท้องเสี่ยวฮัว

อาทิตย์นึงผ่านไป
ผมยังได้รับโน้ตอยู่ทุกวัน ลายมือคุ้นตากับกระดาษสีครีมนั้นยังคงมีอย่างต่อเนื่อง ผมพยายามสืบแล้ว ไม่ว่าจะถามจากคนที่เอามาให้ ลองแอบดูเอง หรือว่าลองถามคนในเอกดูก็เหมือนจะไม่มีใครรู้เลย สรุปนี่หมอนี่มันมีตัวตนหรือเปล่าวะ แม่ง

แกร๊ก แกร๊ก
เสียงไขประตูที่ดังขึ้นพร้อมกันทำให้ผมกันไปมองข้างๆตัว
เอ๊ะ? หมอนี่ ไอ้มนุษย์หน้าตายคณะวิทยานี่หว่า นี่หมอนั่นมันอยู่ข้างห้องผมเหรอ? ทำไมผมแม่งเพิ่งจะรู้
“มองอะไร” เสียงที่ดังขึ้นทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์ หมอนั้นพูดก่อนจะเข้าห้องไปอย่างเงียบเชียบ
ก่อนจะเห็นถุงขนมปังกับนมห้อยอยู่หน้าประตู มีโน้ตแปะไว้
..ซื่อบื้อ...
อะไรของหมอนี่วะ ผมไปซื่อบื้ออะไรตอนไหนเล่า กำลังจะเข้าห้องก็เหลือบ
โอ๊ะ...หมอนั่นทำอะไรตกไว้หน้าห้องวะนั่น ผมเดินเข้าไปดูก็เห็นกระเป๋าขนาดพกพา ไม่ได้ปิดซิบไว้ ในกระเป๋ามีคล้ายๆสมุดเล่มเล็กๆ ผมกำลังจะเปิดออกดูเสียงประตูห้องก็ดังขึ้นเสียก่อน
“อ๊ะ ของนายหรือเปล่า ฉันเก็บมันได้หน้าห้อง” ผมยื่นกระเป๋าให้เขา หมอนั่นพยักหน้าหน่อยนึง
“ขอบใจ” แล้วก็ปิดประตูห้องใส่ผม

ผมค้อนใส่ประตูก่อนจะเดินกลับห้องตัวเองไป

ตอนเช้าผมก็ไปเรียนปกติ ดึงโน้ตหน้าห้องกับกล่องนมติดมือมาอย่างเคยชิน คาบเช้าผ่านไปอย่างน่าเบื่อ นายอ้วนแซวผมเรื่องกระดาษโน้ตก่อนจะหลับไปสองวิชารวด แล้วหมอนี่ก็ตื่นขึ้นมาหลังได้ยินเสียงอาจารย์บอกจบคลาส เที่ยงพอดีกะว่าจะลงไปกินข้าวกัน ตอนบ่ายมีเรียนอีกวิชาเดียวก็เลิกแล้ว
“เฮ้ย พวกนายไปก่อนเลยก็ได้ ฉันลืมกระเป๋าสตางค์ไว้บนตึกว่ะ เดี๋ยวรีบวิ่งไปเอาแล้วตามไปนะ”
“เออๆ นายนี่มันเฟอะฟะจริงๆนะอู๋เสีย รีบๆตามมาล่ะ”
ว่าดังนั้นผมก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งกลับไปที่ตึก ดีนะที่ลิฟต์ตอนนี้ไม่มีคนแล้ว อาจเป็นเพราะพักเที่ยง นักศึกษาเลยไปกันไปกินข้าว พอถึงชั้นที่ผมเรียน ผมก็มุ่งหน้าไปที่ห้องทันที แต่ยังไม่ทันจะไปถึงไหน ผมเห็นกระดาษโน้ตสีครีมคุ้นตาตกอยู่หน้าห้อง ผมเดินไปเก็บแล้วพลิกดู พบว่าไม่มีข้อความ

หรือว่าเจ้าของโน้ตนั่นจะอยู่แถวนี้

คิดได้ดังนั้นผมก็ค่อยๆเดินไปอย่างเงียบๆ เงยหน้ามองคลาสที่กำลังสอนอยู่ก็พบเป็นเด็กคณะวิทยาศาสตร์ที่กำลังเคร่งเครียดกับวิชาอะไรสักอย่าง ผมไม่สนใจ รีบเดินไปห้องที่พวกผมเอากระเป๋าทิ้งไว้ มือยังจับโน้ตสีครีมนั่นไว้แน่น

พรึ่บ
“อะ.....เฮ้ย รีบไปไหนของมันเนี่ย” ผมหันหน้าไปกำลังจะเดินต่อก็มีคนเดินตัดหน้าไปซะดื้อๆ มองตามไปก็พบว่าเป็นไอ้หมอนั่น จางฉี่หลิงแห่งคณะวิทยาศาสตร์ ผมเค้นเขี้ยวเคี้ยวฟันก่นด่าบรรพบุรุษหมอนั่นอยู่สักพัก มองตามไปก็เห็นกระดาษสีครีมหล่นอยู่ที่พื้น

และอีกใบหล่นออกมาจากกระเป๋าของเขา
!!
ไอ้หมอนี่แม่งคือเจ้าของกระดาษโน้ตเหรอวะ!
เฮ้ย....เป็นไปได้เหรอ หน้าอย่างมันเนี่ยนะจะมาจีบผม
“นักศึกษา....”
แล้วซ้ำผมยังเป็นผู้ชาย!! มันคิดบ้าอะไรของมันอยู่เนี่ย
“นักศึกษาครับ...”
เอาวะเดี๋ยวค่อยไปถามมันตรงๆ...
“นักศึกษาที่ยืนอยู่ตรงประตูครับ คุณมีธุระอะไรกับผมหรือนักศึกษาในห้องนี้รึเปล่าครับ”
“อะ..หวา....เอ่อ แฮ่ๆ ขอโทษครับ ไม่มีครับๆ” ผมไหว้ขอโทษอาจารย์ในคลาสก่อนจะหันไปสบตากับจางฉี่หลิงแว้บเดียวแล้วเด้งตัวออกมา จากนั้นก็รีบวิ่งไปห้องตัวเองเพื่อไปเอากระเป๋าตัง แล้วก็เจอโน้ตจริงๆด้วย มีนมกับขนมปังเหมือนเดิม

เย็นนี้เราจะจับตัวสตอลเกอร์!

พอเลิกเรียนผมก็รีบพุ่งหลาวออกน้องห้องเรียนกลับห้องพักทันที ไม่อยากให้พวกนายอ้วนสงสัยเลยไม่อยากจะตอบคำถาม
พอวิ่งมาถึงหน้าประตูห้องก็เจอโน้ตแปะอยู่ที่ลูกบิด มีกุหลาบดอกนึงเสียบอยู่

...นายรู้แล้วจะรีบอะไรนักหนา...

อะ...อะไรของหมอนี่เนี่ย!!!
“วิ่งเดี๋ยวก็ล้มหรอก” เสียงพูดเบาๆที่ดังอยู่ข้างหูทำให้ผมหันหลังกลับทันที
“อะ.....เฮ้ย!!!” ผมหันไปเจอใบหน้าของหมอนั่นโคตรใกล้ ตกใจจนหงายท้อง หัวคงจะแตกกระแทกพื้นถ้าไม่...
พรึ่บ!!
“ฉันบอกนายแล้ว อู๋เสีย ว่าไม่ต้องรีบ”
“จางฉี่หลิง! นี่นาย! นายเป็นเจ้าของไอ้โน้ตพวกนั้นหรือไง!”
“...” เขาปล่อยผมแล้วพยักหน้านิ่งๆ
“ละ..แล้ว...นาย..สะ..ส่งมาให้ฉันทำไม” ผมพูดเสียงแผ่วหลบสายตาที่เขาจ้องมา
“ส่งไปจะเป็นเดือนนี่เดาไม่ออกหรือ?”
“จะจีบฉันเหรอ?....” ผมเงยหน้ามองหน้าเขา
“อื้ม”
“ตะ...แต่ฉันเป็นผู้ชายนะ...อะ..เฮ้ย!!”
“หึ.....” เข้าโน้มตัวลงมาหอมแก้มผมแรงๆทีนึง ก่อนจะเอากระดาษโน้ตแปะไว้กลางหน้าผากของผม

.....พรุ่งนี้ไปเรียนพร้อมกันนะ.....


----------------------------------------------------
โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
รู้สึกแต่งออกมาได้ยังไม่ดีเลยค่ะ เขียนไปเขียนมาจบเดลี่นี้ยากมากเหลือเกิน //ร้องไห้หนักมาก
ช่วงนี้ว่างก็เลยอยากมาเล่นทุกวัน เพราะก่อนหน้านั้นไม่ได้มาเล่นเลยค่ะมาฟิตเอาช่วงท้ายๆเนี่ยTT

[yakusoku]

อร๊ายยยย สโตรกเกอร์จางฉี่หลิงสุดยอดค่าา รุกนายน้อยเต็มที่เลย

[The_Dark_Lady]

น่ารัก...ทิ้งโน้ตไว้ให้...
ไอ้ฉากสุดท้ายนั่นน่ะ ใจจริงแล้วอยากเขียนคำว่า 'ของจางฉี่หลิง' รึป่าว 55555
//มากาวในฟิคคนอื่นเขาทำไม อีบ้านี่

[poypoy]

จางฉี่หลิงงงงง โอ๊ยยยยยยยย คนบ้าาาาา ขยันจีบนายน้อยสามจริงๆ หยอดวันละนิดค่อยๆ แทรกซึม อร๊ายยยยย

[Rozenkreuz]

โอ้ยยยยย นั่ลล้ากกกกกกกกกกกกก //วิ่งแหกปากรอบฉางไป๋ซาน
จริงๆแล้วจงใจทำโน้ตตกใช่มั้ยเสี่ยวเกอ แปะมาเป็นเดือนเอ็งก็ยังไม่รู้อีก ซื่อบื้อจริงเทียนเจินอู๋เสีย ถถถถ