[Drabble] #dmbjdaily 35 days left (never) Never seen his true smile **สปอยล์ซาไห่ch23** (หลีชู่, อู๋เสีย)

[The_Dark_Lady]

.
.

“ดูเหมือนเธอจะรู้สึกตัวแล้วว่าฉันไม่คิดจะทำร้ายเธอง่ายๆ จึงกล้าเริ่มปากดีกับฉันขึ้นมาแล้ว แต่เธอคงไม่รู้ แม้ฉันจะดูเหมือนเป็นโรคประสาทอ่อนๆ แต่ถ้าฉันหมดความอดทนกับเธอจริงๆ ฉันจะฝังเธอไว้ใต้กองทรายแน่นอน”

เมื่อได้ฟังคำพูดที่อีกฝ่ายบ่นเปรยออกมา ถึงจะแฝวแววข่มขู่แต่เขาก็ไม่รู้สึกกลัวอีกต่อไป

...เพราะอู๋เสียไม่เคยลงไม้ลงมือจริงซักครั้ง…

“ความจริง ที่ฉันเอาแต่กดขี่เธอ ก็เพราะฉันเห็นเธอ เหมือนเห็นตัวฉันเองสมัยก่อน”

“ตัวคุณสมัยก่อนเป็นยังไง” หลีชู่อดไม่ได้ที่จะถาม

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่เขารู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้คิดจะทำจริงจัง เขาจึงกล้าที่จะต่อปากต่อคำ กล้าที่จะถามในเวลาที่อยู่ด้วยกันตามลำพัง

เพราะอู๋เสียจะตอบเขาเสมอ เป็นสิ่งที่เขาฟังรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง อีกฝ่ายจะบิดไปพูดเรื่องอื่นบ้างก็ตาม

“ก็เหมือนกับเธอในตอนนี้ เป็นเหมือนลูกแกะที่รอถูกเชือดทุกเวลา ไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะถูกทำร้ายจนถึงตาย ไม่รู้ว่าทำไมคนอื่นต้องทำร้ายเรา ยิ่งไม่รู้อีกว่า ทำไมตัวเราถึงถูกดึงเข้ามาในเรื่องทั้งหมดนี้ ได้แต่รอ โดยไม่รู้เลยว่ารออะไร”

“หมายความว่าเมื่อก่อนคุณเป็นไอ้งั่ง?”

เขาหลุดปาก ในใจคิดว่าตายแน่แล้ว แต่อีกฝ่ายกลับไม่มีท่าทีอะไรนอกจากมองเขาเนิ่นนาน ดวงตาสีน้ำตาลไม่ฉายแววอะไรแต่ทอดมองมานิ่งๆชวนให้ใจสั่น แล้วจึงพยักหน้าก่อนจะพูดว่า

“เธอหัวไวดี”

.
.

ฟังอีกฝ่ายพูดถึงตัวเองในอดีต อดไม่ได้ที่จะทอดสายตามองเถ้าแก่อู๋คนนี้อย่างละเอียด เพ่งพินิจพิจารณาร่างสูงโปร่งที่สูดควันบุหรี่เข้าปอดเฮือกๆอยู่บนเรือยาง

เขาไม่เคยได้เห็นเถ้าแก่อู๋ในแบบที่อีกฝ่ายว่ามา

โฉมหน้าที่เขาได้เห็นมีแต่ความเคร่งขรึมจริงจัง กร้าวกระด้างแบบผู้ชายที่พบเจออะไรในโลกมามาก ไม่เหลือร่องรอยลูกแกะน้อยที่อีกฝ่ายว่าในอดีต

แม้แต่รอยยิ้มที่เป็นรอยยิ้มจริงๆ ซึ่งไม่ใช่รอยยิ้มเหยียดหยันโลก เขาก็ไม่เคยได้เห็นจากคนๆนี้

อดนึกอิจฉาผู้คนที่รายล้อมอู๋เสียในอดีต ที่ได้พบเห็นตัวตนครั้งอีกฝ่ายยังเยาว์


ตัวเขาเองก็อยากจะเห็นใบหน้านี้มีรอยยิ้มที่แท้จริงซักครั้ง...

ถึงจะไม่เคยเห็น แต่เขารู้สึกว่าต้องเป็นรอยยิ้มที่อบอุ่นอ่อนโยนอย่างแน่นอน

เพราะลึกๆข้างใน ภายใต้เปลือกนอกที่อีกฝ่ายพยายามสวมใส่เอาไว้ เขาพอสัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรนัก

ถ้าไม่นับนิสัยชอบกดขี่ลูกน้องตัวเองล่ะนะ





END


แวะมาแปะก่อนจะไปเรียนคาบบ่าย...หงุงงงง
เบื่อนั่งเรือสำราญ เลยแวบมาถ่อแพคู่นี้ //อีบ้านี่...
แทบจะลอกคำพูดมาจากในทรานส์เลยที่เดียว กราบขอบพระคุณเนต้าจากคุณเบียร์ค่ะ
แต่เห็นหัวข้อแล้วนึกถึงน้องหลีค่ะ น้องฟังเถ้าแก่อู๋พร่ำถึงตัวเองสมัยยังแบ้ว อาจจะต้องอยากเห็นแน่ๆ//กาวแรง
แล้วเท่าๆที่อ่านมาเหมือนอู๋เสียจะยังไม่ค่อยได้ยิ้มให้น้องเท่าไร ไหม??? หรือหลุดตรงไหนไป
ฮืมมมม เมากาวขั้นสุดแล้วค่ะ หลุดๆไปก็ขออภัยด้วยนะคะ

[Rozenkreuz]

ง่อวววว
รอยยิ้มจริงใจใสซื่อเทียนเจินมีไว้ให้คนๆเดียวน่อคุณน้อง ประทับตราตัวสำรองตลอดกาลใส่เป็นเพื่อนคุณชาย

แค่กๆ //ก็ยังลากกลับเรือสำราญได้
เป็นประเภทนั่งเรือลำเดียวตลอดชีวิต อาจมีเรือลำน้อยๆ แต่ไม่เคยสลับหรือสละเรือหลักครับ! รักจางอากงคนเดียว งุ้งงงง

//กระโดดหลบบาทาคุณน้องหลี *พริ้ว*

[yakusoku]

ง่าา น้องหลีก็เคยเฝ้าดูเถ้าแก่สิคะ เผื่ออาจได้เห็นรอยยิ้มเทียนเจินของเถ้าแก่อู๋บ้าง