[Drabble] จางหาย (เซี่ยจื่อหยาง,อู๋เสีย)

[cadifa]

[Drabble] จางหาย (เซี่ยจื่อหยาง,อู๋เสีย)




เซื่ยจื่อหยางสัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นที่หางตา หัวใจเขาคล้ายจะเต้นช้าลงเรื่อยๆ


เขาแทบจะไม่รู้สึกแล้วว่าหัวใจของตัวเองยังเต้นอยู่ ขาทั้งสองข้างหนักอึ้ง ในตอนนี้เขารู้แล้วว่าความเจ็บปวดที่แท้จริงเป็นอย่างไร


ราวกับว่ารอบข้างเขานั้นล้วนสูญสิ้นซึ่งสีสัน...


ความเจ็บปวดต่างๆยังไม่เคยมากเท่านี้ ตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยเจ็บปวดรุนแรงถึงเพียงนี้


เซี่ยจื่อหยางเคยกังวลว่าวันหนึ่งเขาจะจางหายไป อู๋เสียจะลืมเขา หรือแม้กระทั่งเขาจะเป็นฝ่ายลืมอู๋เสีย เขาเคยจินตนาการไว้ว่าวันที่เขาจางหายไปจะเป็นอย่างไร แต่ก็เพียงคิดเล่นๆ


ในวันนี้คนที่มีลมหายใจอยู่คือเขา คนที่ยังคงอยู่ไม่จางหายไปคือเขา


ทว่า


คนที่ไม่มีลมหายใจ...


คนที่จางหายไปก่อนเขาแล้วนั้น...


คืออู๋เสีย



ไม่อาจมองเห็นดวงตาใสกระจ่าง ไม่อาจพูดคุยได้อีกแล้ว


ดั่งสัตว์ร้ายแห่งความเป็นจริงกลืนกินเซี่ยจื่อหยาง เขาได้สูญเสียไปแล้ว ไม่มีอีกแล้ว คนเพียงคนเดียวที่เชื่อมต่อกับเขาไว้ เป็นคนที่ทำให้เขารู้สึกว่าควรมีชีวิตอยู่ต่อไป อย่างน้อยๆก็เพื่อที่จะมีโอกาสทำอะไรๆให้อีกฝ่ายบ้าง



เซี่ยจื่อหยางนั่งลงข้างๆร่างไร้ลมหายใจ ไร้ซึ่งความอบอุ่น เขาหลับตาลง หวังเพียงให้คนข้างๆลุกขึ้นมาตอบคำถามของเขา

...
..
.

"หลับสบายไหม-เหล่าอู๋?"




*********
กอดแพสำริดอีกรอบค่ะ

[yakusoku]

เศร้า ไม่นะนายน้อยต้องไม่ตาย//ปิดหน้าน้ำตาไหล