#ซาไห่ Part 1 Chapter 06 เถ้าแก่อู๋

[anurakbeer]

Chapter 06
เถ้าแก่อู๋

ตลอดทางหลีชู่ไม่พูดอะไรเลย เขามองไปยังถนนนอกหน้าต่าง นึกในใจว่า ตนควรกระโดดลงจากรถ แล้ววิ่งหนีไปอย่างสุดชีวิตหรือเปล่า

แต่เขาจะวิ่งกลับไปไหน หาแม่หรือ ช่างเถอะ ถึงแม้คุณแม่ก็ยังห่วงเขา แต่คุณแม่ไปมีครอบครัวใหม่แล้ว ที่นั่นรับเขาไว้ไม่ได้หรอก หาพ่อหรือ คาดว่าจะเป็นการซ้อมจนน่วมอีกหนึ่งยก

คำว่าไร้บ้านให้กลับ แท้ที่จริงไม่ใช่ไม่มีบ้าน แต่เป็นตนเองไม่ยอมหันหน้าเข้าหาบ้านหลังนี้ เขาพลันนึกถึงจางเวยเวย เขาเคยเห็นเด็กผู้หญิงคนนี้ร้องไห้คนเดียวกลางสนามหญ้าของโรงเรียน เธอพักอยู่ในหอพักเรื่อยมา คุณแม่ของเธอทำงานอยู่ต่างถิ่น เธอก็คงต้องเคยสัมผัสกับคำว่าไร้บ้านให้กลับจริงๆ เช่นกันกระมัง น่าเสียดาย ฉันแม้แต่หอพักก็ยังไม่มี เอาเข้าจริงๆ ฉันก็เทียบเท่าเธอไม่ได้

เหลียงวานถูกช็อตจนเจ็บปวดมาก ครางโอดโอยมาตลอดทาง ไม่ว่างมาสนใจเขา มือของหลีชู่จับอยู่ตรงที่เปิดประตู หลายครั้งที่ติดไฟแดง เขาสามารถลงจากรถได้ทุกเมื่อ แต่ท้ายที่สุดหลีชู่ก็ยังปล่อยมือ เขารู้สึกโศกเศร้าอย่างลึกซึ้ง เขารู้สึกว่า หากตนก้าวเข้าสู่หนทางไม่หวนกลับเส้นนี้จริงๆ ก็ดูเหมือนไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับผู้อื่นมากนัก

“ทำไมเธอถึงไม่พูดอะไรเลย” ขณะที่รถวิ่งมาถึงย่านไท่หยางกง เหลียงวานจึงถามขึ้นมา “ช็อกไปแล้วเหรอ”

“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่” หลีชู่หันหน้ามา “ผมไม่รู้ควรพูดอะไร พวกเขาเป็นใคร คุณกับพวกเขา เกี่ยวข้องกันยังไง ทำไมต้องขายผมให้พวกเขาด้วย”

เหลียงวานขมวดคิ้ว เธอไม่ค่อยอยากตอบ เพราะเมื่อมองย้อนกลับไปตอนนี้ เธอรู้สึกว่าเรื่องราวมันหลุดกรอบไปหมด แต่เห็นสีหน้าของหลีชู่ เธอรู้ว่าหากไม่พูดตอนนี้หมอนี่จะต้องคลั่งแน่ อีกอย่างคือถึงอย่างไรภายหลังก็ต้องบอกอยู่แล้ว ดังนั้นเธอคิดเล็กน้อย แล้วตอบว่า “ฉันเองก็รู้ไม่มาก พวกเขาไม่ใช่มาเฟีย แต่ลึกลับยิ่งกว่ามาเฟีย ฉันไม่ได้ขายเธอ เพียงแค่พวกเขาบอกว่าต้องการชดใช้เธอ ส่วนฉันก็ชอบเขา จึงช่วยเป็นธุระให้ ฉันก็ไม่นึกว่าจะกลายเป็นอย่างนี้”

“งั้นคืออะไร หรือจะเป็นสายลับ”

“เปล่า คนพวกนี้เป็นโจรขุดสุสาน”

“โจรขุดสุสาน?”

“ใช่แล้ว” เหลียงวานพยักหน้า “ถึงพวกเขาจะไม่ได้พูดตรงๆ แต่ฉันรู้สึกว่า แปดเก้าไม่พ้นสิบ”

เมื่อวานซืน ตอนที่เธอเจอหวังเหมิงครั้งแรก เป็นขณะอยู่เวรกลางดึก เธอกำลังเล่น “Plants vs. Zombies” อยู่อย่างเบื่อหน่าย จากนั้นก็เห็นหวังเหมิงเข้ามา หวังเหมิงตอนนั้นสวมสูทสีดำ รูปร่างสูงโปร่ง เป็นสเป๊คที่เธอชอบพอดี ทำให้เธอตาสว่างในบัดดล

เหลียงวานเป็นประเภทที่ชอบคนหล่อ หวังเหมิงแม้ไม่นับว่าหล่อ แต่ในท่วงท่ากิริยา มีสง่าราศีที่พิเศษมากอยู่อย่างหนึ่ง จากนั้นเธอก็เห็นคนอีกคนหนึ่ง คนคนนั้นอยู่ข้างหลังหวังเหมิง หวังเหมิงเรียกเขาว่าเจ้านาย เขาเพียงชำเลืองมองมาทางนี้แวบหนึ่ง แล้วก็ฉากหลบ เธอได้ยินคนคนนั้นพูดกับหวังเหมิงว่า “นายไปจัดการ ฉันไม่พบคนนอก” แล้วก็จากไป

มองจากมุมของเหลียงวาน เจ้านายของหวังเหมิงคนนั้นแม้อายุน้อย แต่บริเวณหว่างคิ้ว มีความรู้สึกมิอาจหยั่งถึงของผู้ที่ผ่านโลกมาอย่างโชกโชน สรุปก็คือ ทั้งสองคนต่างให้ความรู้สึกที่แปลกประหลาดยิ่งกับเธอ

ต่อมาเหลียงวานจึงรู้ หวังเหมิงนั้นมาจัดการกับศพที่ตำรวจนำมาทิ้งไว้ ศพศพนั้นชันสูตรเสร็จแล้ว ดังนั้นเธอจึงพาหวังเหมิงลงไปชั้นล่าง ให้หวังเหมิงเซ็นชื่อแล้วรับออกไป ขณะเธอกำลังจะกลับมาประจำการที่ห้องทำงานต่อ อยู่ๆ หวังเหมิงก็เรียกเธอ บอกว่าเจ้านายของเขามีเรื่องให้ช่วย พรุ่งนี้ขอนัดกินข้าวตามลำพังได้ไหม

เหลียงวานนึกถึงหน้าตาเจ้านายเขา ก็รับปากทันที คนคนนี้มีราศีที่พิเศษมาก ทำให้เธอเกิดความสงสัยใคร่รู้ อย่างไม่เคยมีมาก่อน

แต่ที่เธอไม่คาดคิดคือ วันรุ่งขึ้นเจ้านายคนนั้นไม่ได้มา มีเพียงหวังเหมิงมาเท่านั้น ทั้งคู่คุยกันครู่หนึ่ง หวังเหมิงก็บอกกับเธอเรื่องที่เธอรู้สึกว่ามันขี้โม้

“ภาพบนหลังของเธอ น่าจะมีที่มาไม่ธรรมดา หวังเหมิงบอกฉันว่า พวกเขาเป็นพวกที่ศึกษาเรื่องสมบัติทางวัฒนธรรม เมื่อสามเดือนก่อน มีการขุดพบศพโบราณศพหนึ่งจากสุสานโบราณราชวงศ์สุ่ยที่มณฑลหนิงเซี่ย พวกเขาเจอลายสักบนแผ่นหลังของศพโบราณ ลวดลายนี้มีความพิเศษมาก พวกเขารู้สึกว่าอาจมีเงื่อนงำ เตรียมนำศพไปตรวจดูที่สถาบันวิจัย แต่บังเอิญเกิดอุบัติเหตุขึ้นระหว่างทาง ลูกจ้างที่รับผิดชอบขนย้ายศพโบราณหายตัวไป พวกเขาตามหาตัวเขามาตลอดสามเดือน แต่หายังไงก็ไม่เจอ จนเมื่อเร็วๆ นี้ เขาตายอยู่ข้างตัวเธอ ซ้ำยังสลักลวดลายนั่นลงบนตัวเธอ”

“ศพโบราณ?” หลีชู่ร้องออกมาอย่างตกใจ นึกในใจว่า ‘ภาพบนหลังฉันเป็นรอยสักจากศพรึนี่ น่าขนลุกเข้าไปอีก เห็นฉันเป็นหุ่นทหารดินเผาหรือไง’

เหลียงวานพูดว่า “พวกเขาคาดเดาว่าลูกจ้างคนที่มีหน้าที่ขนย้ายศพอาจค้นพบอะไรบางอย่างจากลวดลายนี้ ตั้งใจจะขายข้อมูลให้คนอื่น แต่ตรงกลางเกิดเหตุขัดข้อง จึงเกิดเป็นเหตุการณ์อย่างที่เห็น ลูกจ้างคนนั้น---ก็คือนายหวงเหยียนที่แกะสลักหลังของเธอ ได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้ว เขารู้ว่าตัวเองมีชีวิตรอดอีกได้ไม่นาน จึงจับเธอมาใช้เป็นกระดานวาดภาพ”

“คุณว่าเขาทำไมต้องมาวาดบนตัวผมด้วย วาดบนพื้นไม่ดีกว่ารึ” หลีชู่กล่าว “จะเอ๋อก็ไม่น่าเอ๋อถึงขนาดนี้”

“เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้ อาจเพราะเห็นเธอเนียนๆ ใสๆ ก็ได้มั้ง สมัยก่อนเคยมีหนังเรื่องหนึ่ง พวกนาซีในเรื่องจะชอบสักลายสักลงบนตัวเด็กๆ ไม่ใช่หรือ”

“เป็นไปไม่ได้” หลีชู่รู้สึกแปลกๆ เขาหวนคิดถึงคำพูดของคนคนนั้นตอนจู่โจมตน รู้สึกว่าความตั้งใจของคนคนนั้นชัดเจนมาก เหตุที่ตนถูกจู่โจม ต้องไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายเอ๋อ เหตุที่เขาสลักภาพลงบนหลังตน อาจเป็นเพราะรู้สึกเหมาะสมกว่า หมายความว่า เขามีความต้องการอย่างแรงกล้าที่จะสืบทอดข้อมูลนี้ให้คงไว้

ถ้าอย่างนั้น ลวดลายที่มาจากศพโบราณนี้ มีความหมายอะไรกันแน่ ทำให้คนคนนั้นรู้สึกว่าสำคัญมาก ถึงยอมตายเพื่อรักษามันเอาไว้

“ในเมื่อรู้ว่าหวังเหมิงเป็นโจรขุดสุสาน ทำไมคุณไม่แจ้งความล่ะ” หลีชู่คิด เขานึก ‘ถ้าคุณแจ้งความแต่แรก ก็ไม่เกิดเรื่องอย่างวันนี้แล้ว เผลอๆ ฉันจะได้รางวัลพลเมืองเกียรติยศอะไรพวกนั้น ได้ยืดเต็มที่ตอนประชุมหน้าเสาธงกับเขาด้วย’

“แจ้งความ? คนพวกนี้ กล้าเล่าเรื่องพวกนี้ให้ฉันฟังอย่างโจ๋งครึ่ม หมายความว่าต้องถือดีไม่มีกลัว อีกอย่างฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าเป็นเรื่องจริงหรือโกหก ถ้าเกิดเขาเป็นแค่นักต้มตุ๋นล่ะ อีกอย่าง โจรขุดสุสาน อาชีพโคตรเท่ขนาดนั้น ผู้ชายคนนี้หน้าตาก็ไม่เลว ฉันอยากคบดูสักพักก่อน ดูว่ามีโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์ไหมแล้วค่อยแจ้งความน่ะ อีกอย่างเจ้านายของเขาคนนั้นก็ดูดีมีรสนิยม ถ้าฉันได้เจอเขาอีกครั้ง ก็เยี่ยมไปเลย”

“คุณพี่สาว หลงผู้ชายก็อย่าพาผมเดือดร้อนไปด้วยสิ” หลีชู่กล่าว “ผมเกือบถูกผู้ชายที่คุณหลงช็อตคว่ำแล้วไหมล่ะวันนี้”

“ใครจะไปรู้ว่าเขาแค่หลอกใช้ฉัน ฉันรู้สึกว่าฉันคุยกับเขาถูกคอดีออก” เหลียงวานถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ความเจ็บปวดที่หลังทำให้เธอขมวดคิ้วสวย “ผู้ชาย แม่งเชื่อไม่ได้”

“คุณแม่งก็เชื่อไม่ได้เหมือนกันเหอะ!” หลีชู่ตะโกนใส่โชเฟอร์ว่า “โชเฟอร์ ไปส่งที่โรงพักที่ใกล้สุด เราจะไปแจ้งความ เราถูกโจรขุดสุสานทำร้ายร่างกาย”

โชเฟอร์หันกลับมามองพวกเขาอย่างงุนงงแวบหนึ่ง เหลียงวานรีบพูดว่า “ล้อเล่นค่ะ ล้อเล่น แฟนฉันมีปัญหาทางประสาทนิดหน่อย”

“อายุแค่นี้ก็มีแฟนแล้ว เจ๋งว่ะ” โชเฟอร์กล่าว

“คุณอยากทำอะไรกันแน่” ได้ยินเหลียงวานเรียกตนว่าแฟน หลีชู่ใจอ่อนทันที ถามเสียงเบา

“ฉันบอกแล้ว คนพวกนี้ยุ่งด้วยไม่ได้ ฉันเห็นท่าทางเจ้านายของเขาคนนั้น รับรองไม่ใช่พวกธรรมดา อีกอย่างเห็นได้ว่าพวกเขามีพวกมาก ถ้าบุ่มบ่ามแจ้งความให้เป็นเรื่องใหญ่ พวกเขาจะแก้แค้นเรา เราจะไปซ่อนที่ไหน” เหลียงวาานกล่าว “เธอต้องเชื่อประสบการณ์ทางสังคมของฉัน โลกนี้ไม่ได้ง่ายๆ อย่างที่เธอคิด”

หลีชู่ฉีกปาก นึกในใจว่า ถึงอย่างไรตำรวจก็น่าเชื่อถือกว่าคนหลงผู้ชาย เขาตัดสินใจแล้วว่าจะไปแจ้งจับไอ้เฮงซวยพวกนั้น มอบความเป็นธรรมแก่หลังตัวเอง แต่ไม่ใช่ตอนนี้ เขายังอยากดูว่า เหลียงวานกับเขา คืนนี้จะเกิดอะไรขึ้นได้อีก

รถแท็กซี่ขับต่อไปเรื่อยๆ สุดท้ายจอดที่วั่งจิง เหลียงวานสวมรองเท้าส้นสูง เดินไม่สะดวก หลีชู่ช่วยพยุงเธอเดินตุปัดตุเป๋ เข้าไปในอาคารแห่งหนึ่ง เมื่อขึ้นถึงชั้นสิบสี่ ในที่สุดก็ถึงบ้านของเหลียงวาน พวกเขาเปิดประตูเข้าไป ข้างในมืดตื๋อ หลีชู่ได้กลิ่นเฉพาะตัวของบ้านหญิงสาว ไม่นับว่าหอมเป็นพิเศษ แต่ทำให้รู้สึกอุ่นใจ

“รอเดี๋ยวนะ รกนิดนึง เธออย่าช็อกไปล่ะ” เหลียงวานเปิดไฟในห้อง หลีชู่ก็เห็นห้องรับแขกที่ตกแต่งเรียบง่าย นอกจากโซฟา ก็ไม่มีเครื่องเรือนอะไรอีกแล้ว แต่กลับมีพวกเสื้อผ้าชนิดต่างๆ และถุงน่องสีดำกองเต็มไปหมด

หลีชู่ขมวดคิ้ว หากไม่ใช่เพราะเธอพูดดักไว้ก่อน เขาต้องนึกว่าที่นี่เพิ่งถูกโจรขึ้นบ้าน หลีชู่กำลังจะแซวสักสองคำ ทันใดนั้นเหลียงวานก็ร้องขึ้นอย่างตกใจ แล้วเขาก็พลันเห็นว่า บนโซฟามีคนนั่งอยู่หนึ่งคน

คนคนนั้นน่าจะนั่งหลับพักสายตาอยู่บนโซฟามาตลอด จนกระทั่งเปิดไฟขึ้นจึงลืมตา

เขาเป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง รูปร่างสูงโปร่ง สวมเสื้อแจ็กเก็ตสีน้ำตาล สวมถุงมือ ท่าทางผ่อนคลาย ตรงหน้าชายหนุ่มมีถ้วยกาแฟวางอยู่หนึ่งถ้วย ไม่รู้เหมือนกันว่าติดเข้ามาเอง หรือใช้เครื่องชงของเหลียงวานชงเอา ชายหนุ่มมองดูพวกเขาอย่างสงบ คล้ายกับไม่รู้สึกแปลกใจเลยสักนิด

“แฟนคุณหรือ” หลีชู่ถาม นึกในใจว่าแย่แล้ว ไม่ทันเตรียมใจกับเหตุการณ์อย่างนี้ ผู้หญิงคนนี้มีผู้ชายกี่คนกันแน่

“ไม่ใช่ เขาคือเจ้านายของหวังเหมิง” เหลียงวานกล่าว “ฉันเคยเจอเขาแวบหนึ่ง ที่โรงพยาบาล”

“ฉันชื่ออู๋เสีย” ชายหนุ่มยืนขึ้น จุดบุหรี่ หลีชู่พบว่าเขาสูบบุหรี่ยี่ห้อเดียวกับหวังเหมิง “ขอโทษด้วย ลูกน้องของฉันทำงานไม่ได้เรื่อง หวังว่าพวกคุณจะให้อภัย ฉันรู้สึกว่า ธุรกิจระหว่างเรา ยังตกลงไม่แล้วเสร็จ”

เหลียงวานตัวสั่นอย่างสะกดไม่อยู่ ถอยหลังกราวกรูด หลีชู่รู้สึกได้ถึงความกลัวของเธอ จึงรู้สึกกลัวขึ้นมาด้วย และถอยหลังด้วยเช่นกัน

เพียงถอยไปไม่กี่ก้าว พวกเขาก็ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวจากด้านหลัง ประตูลิฟต์เปิดออก ในนั้นมีชายฉกรรจ์สูงใหญ่หลายคนก้าวออกมา ปิดทางหนีของพวกเขา

“ฉันไม่ทำร้ายพวกคุณ ลูกน้องของฉันใจร้อนไปหน่อย ถึงได้ใช้วิธีการแบบนั้น” ชายหนุ่มที่เรียกตนเองว่าอู๋เสียเดินตางมาทางหลีชู่ “ขอเวลาฉันห้านาที ฉันอยากเห็นแผ่นหลังของน้องชายคนนี้ ห้านาที แล้วพวกเราก็จะกลับ”

“ฉันมีรูปถ่าย” เหลียงวานกล่าว “พวกคุณเอารูปถ่ายไปเถอะ” เธอหยิบซองกระดาษออกมามือสั่น

“ฉันต้องการเห็นภาพจริงที่อยู่บนผิวหนังแบบเป็นๆ” พูดพลางสูบบุหรี่หนึ่งที “พวกเราต้องรีบเดินทางไปอีกที่หนึ่ง ดังนั้น ช่วยเร่งมือหน่อย”


Talk:
แปลคั่นระหว่างเบื่อหน่ายกับงานหลักครับ
ก็ไม่รู้จะดองไว้กับตัวทำไม เอามาลงเลยละกัน

ฉากนี้เหมือนจะมีใน Comic แล้วนะครับ ใครมีก็แชร์ได้นะ

[Mayao]

ขอบคุณมากนะคะ คุณเบียร์//เถ้าแก่อู๋ขราาาาาาา ทำไมมามาดเดียวกะหวังเหมิงเลย จะไม่ตกม้าตายตอนจบเหมือนนายหกร้อยหยวนใช่มั้ยค่ะ555555555555555555555555555555555555555555555

[kangaroow]

ขอบคุณมากนะคะคุณเบียร์ แงงงง อร่อยมา-------- //แค่ก ๆ

เรื่องนี้มันอะไร ผู้หญิงบ้าผู้ชาย ผู้ชายก็บ้าผู้หญิง 55555555555
ประมุ๊ขขขขข คุณแต่งอะไรค้าาา 555
เหลียงวานทำไมเธอเป็นคนแบบเน้ แล้วน้องหลีทำไมเธอยอมผู้หญิงง่ายเพียงเพราะคำว่าแฟนแบบเน้ 555555555555555

นายน้อยอร่อ--- แค่ก หล่อมากค่ะ แง เปิดตัวอย่างเท่ ใส่ถุงมือด้วย ฟฟฟฟฟฟ //มโนไปแล้วว่าเป็นถุงมือหนังสีดำเท่มาก
แต่เราจะไม่เชื่อประมุขแล้ว นี่เตรียมใจไว้ว่าตอนหน้าอาจจะเป็นแบบหวังเหมิงรึเปล่า 55555

ขอบคุณคุณเบียร์มากค่ะ >w<

[Malangporyim]

นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย นายน้อย

แฮ่กๆๆๆๆๆ

นายน้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย คนหล่อว์
ฟาหฟดฟกดวสฟาวสเาวฟดกาวกดสฟาเสวกฟาดวดเกฟเวสฟาหดาหกสดวาดสวกหาดสกหฟดสาหว

ไม่พบคนนอกด้วยอะ แล้วคนนอกที่อยู่ในประตูสำริดนี่พบมั้ยคะ *แค่ก*

แงงงงงง หวังเหมิงก็หล่อนะคะตอนนี้ ตอนที่ไม่ได้พลาดก็ยังดูมีสติพอแก้ไขได้ แง

โอ๊ย เราขอโทษค่ะ เราเม้นต์ไม่มีสติเลย ฮือ 55555555 *กราบคุณเบียร์*

ขอบคุณสำหรับแปลนะคะ โฮ อร่อย 55555 ตอนนี้รับส่งมุกในบทสนทนาเยอะมาก แปลออกมาได้แซ่บมากสมเป็นฝีมือคุณเบียร์ค่ะ ดีงาม

ขอบคุณสำหรับอาหาร(?)นะค้า♥

[Roon]

ตลอดเวลาที่อ่าน อยู่ในท่าสองมือประสานไว้ที่อก แล้วก็น้ำหูน้ำตาไหล

เราสัญญาจะตั้งสติอ่าน แต่ระหว่างทางก็ร้องห่มร้องไห้ไปด้วย หมดสิ้นคำพูดจาจะกล่าว

ไม่รู้จะคอมเมนต์ยังไงก่อน รู้แต่ว่าเจอชื่อตอนแล้วก็หยุดทุกอย่างไว้ เลื่อนเมาส์ไปที่ Log in เพราะสติจะต้องพังแน่ๆ

ฮือ ฮื้อ ฮือ ฮือฮือฮือ

ผู้ชายที่โซฟาคนนั้น เขามาจากไหนคะ เขามายังไง เขาเอากาแฟมาเอง รึเขาชงบ้านคนอื่นกิน ฮื้อฮือ อย่ามาเท่ อย่ามาเท่!!!!!!!!!!!!

แง้งงงงง เทียนเจินนนนนนนนนน โฮรกกกกกกกกกกก "นายจัดการ ฉันไม่พบคนนอก" อะไรกันนนนนนนนนนนน โอ้ยยย บอสคะ บอสสสสส รับสมัครคนเช็ดรองเท้าไหมคะ เอาไปเลย เอาป้ายยยยยยยยยยยยยยย

ไม่ทนแล้ว แง้งงงงงงง ทำไม หนานไพ่ซานซูเป็นอะไรมากไหมมม ทำไม้มมมมมมมม

มาทำเป็นเก๊กขรึมนั่งหลับตาในบ้านเขา ถ้าเขาไม่เปิดไฟจะทำไงหา ถ้าเขาไม่กลับบ้านจะเงิบไหมหาาาา หนอยแน่ ทำมาแอ๊บเป็นสายลับบบบ บร้าเจงงงงงงงงงงง ทำเป้นนิ่งๆ ขรึมๆ ในใจก็มโนด่าหวังเหมิงอยู่ล่ะสิ ด้วงรู้นะะะะะะะะ!!!!!!

แงงงงงงง หว่างคิ้วมีโหงวเฮ้งบ้าไรเล่า บร้าาาาาาา บ้าที่สุดดดดดดดดดดดด

แง้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ไม่ทนแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

เอามามากกว่านี้สิ!! เอามาอีกกกกกกกกกกกกกกกก อ๊าาาาาาาาาาาา คุณหมอถ้าหล่อนจะบ้าผู้ชายก็บ้าให้มันละเอียดๆ หน่อยยยยยย!!!! มาพูดอะไรหว่างคิ้วหว่างคิ้ว หน้าตาก็บรรยายมาด้วยเซร่รรรรรร จะมาแค่หว่างคิ้วๆ มันจะเห็นภาพไหมมม

แง้งงงงงงงงงงงงง มันเกินจะทานทน มันไม่ไหวค่าาาาาาาาาาาาฟสาหทาสฟทาหทดฟสทวดวดท

[schneewittchen]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!
อกอิด้วงจะแหกแล้วคร่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!
ท่านประมุขจะเปลี่ยนอาชีพนายน้อยเป็นมาเฟียใช่มั้ยค้าาาาาาาาาา!!!!!!
อะไรคือชายฉกรรจ์สูงใหญ่เข้ามาปิดทางหนีกันคะ....นี่ใช่เทียนเจินรึเปล่าคะเนี่ย
แล้วก็....ขอบคุณคุณเบียร์หลายๆเน้อ!!!!!

[scuroluce]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่ทนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

นายน้อยของด้วงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง เทียนเจินน้อยๆ ของด้วงบุกเข้าห้องสาวววววววววววว โอ้ยยยยยยยยยย

โงวเฮ้งนายน้อยจากมุมมองของเหลียนวานแหล่มมาก เท่ห์ขึ้นมาก นางชมว่านายน้อยดูดีมีรสนิยม กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ไหนๆ โผล่มาทีก็มาดเท่ห์แล้วขอให้เท่ห์ตลอดไปนะนายน้อย อย่าเป็นแบบหวังเหมิงนะ 555555555555555555555+

เหวียงวานยิ่งพูดยิ่งรู้สึกว่าเป็นผู้หญิงบ้าผู้ชาย
น้องหลีก็เป็นผู้ชายบ้าผู้หญิง
ส่วนนายน้อยเป็นผู้ชายที่บ้าผู้ชาย

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

//กราบคุณเบียร์สิบตลบ

[nimosyne]

เถ้าแก่อู๋มาอย่างเท่ หวังว่าจะไม่มีการทำเงิบภายหลัง
สงสารหวังเหวิงพอๆกับสงสารตัวเอง นพซซ.ใจร้าย 5555
หลีชู่... ว่าเค้าบ้าผู้ชาย ตัวเองก็หลงผญ.เหมือนกันแหละว้า
เรื่องนี้มีแต่คนตลก รึต้องบอกว่ามีแต่คนไม่ปกติ ถถถถถถถ
นายน้อยเดินทางอีกแล้ว แว้บมาดูน้องหลี รึจะหนีบน้องหลีไปด้วย
เจ็ดนิ้วนี้มีความลับใช่มั้ย โง่ยยยยยย รอกันต่อไป

[annminki]

นายน้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


โผล่มาสักที นี่มาแย่งซีนหวังเหมิงใช่มั้ยย

ตอบ!!!!

[faliona01]

นายน้อยมาโล้ววววววววววววว!!
ไม่มีอะไรจะพูดมาก
แต่นายน้อยมาแล้ว โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Yuwadee Wana]

อร้ายยยยยยยยยยยยยยย
นายน้อยมาแล้วววว
เทียนเจินอู๋เสียมาแล้ว เค้าจะไม่ทน
นายน้อยหล่อมากกกก เท่มาก ดูดีมีสง่าราศี รูปร่างสูงโปร่ง
อ๊ากกกกกก
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ดีใจมาก เขาคิดถึงนายน้อยมากกกกกก
หวังว่านายน้อยจะไม่ตกม้าตายแบบหวังเหมิงนะคะ

[Oatokungz]

ขอบคุณครับ

[DuongHuen]

นายน้อย ตามรอย มาด อาสาม

[Evan_tear]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด นายน้อยยยยยยยย
ในที่สุดก็มา โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮอออออออออ
ร้องไห้น้ำตาไหล แงงงงงงงงงงงงงงง

[yakusoku]

กรี๊ดดดดดด นายน้อยของบ่าวว ออกโรงมาให้เฉยชมแล้ววววววววววว อ๊ากกกก ฟินนนน

[ballo0ns]

นายน้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ฟงยหวกสมกดฟเยไงฟำสดมเนไยงฟสกดมอนยไเงฟยำสหดยลมบเยงไำฟสกด
มยบำไฟดสมเบ

ฮือออออ ด้วงคิดถึงนายน้อยเหลือเกินค่ะ T^T
มามาดใหม่ แต่ยังไงเราก็จะเรียก เทียนเจิน นะ!

[Dreamy]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ย้ากกกกกกกกกก นายยยยยย น้อยยยยยยยยย
โอ้ยแม่ขรา หนูตั้งสติไม่ได้ โอ้ยยยยย ราชินีมากกกกกกกกกก โอยยยย ฟหกกแหรสวง คือหล่อ คือเท่ คือดีงาม คือที่สุด แงงงงงง
ตอนอ่านไปนี่แบบ หนุ่มบนโซฟาคนนั้นชั้นขอได้ไหม อาาาา กราบแทบเท้านายน้อยสาม ปีหนึ่งคุณเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เชียวหรือ ทั้งแข็งแกร่ง สุขุม ราชินี จากนายน้อนมหาMกลายเป็นนายท่านโดะS แค่กๆ
แต่ที่จริงแอบคิดถึงหนุ่มน้อยขี้มโนนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรค่ะ การเติบโตย่อมมีผลในตัวขอบมันนนนน
#กราบบบบบ #ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านค่ะ

[DarkAki]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

นายน้อย นายน้อย นายน้อยๆๆๆๆๆๆๆๆ

นายน๊อยยยยยยยยยยยยยยยยย

นายน้อยของเค้าวววววววว / โดนกิเลนกระทืบ

โผล่มาให้เล็กๆ แต่ด้วงคลั่งทั้งแผ่นดินค่าาา กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ

นายน้อยอัพเกรดตัวเอง จนความเทียนเจินไม่เหลือแล้ว /แอบเศร้า

เลาจิรอนะ ><

ขอคุณคุณเบียร์คร้าบบบบ

[hnee]

ตื้นตันใจจริงๆ อาเสียสุดที่รักมาแล้ว มาด้วยมาดใหม่ที่เร้าใจเหลือหลาย เถ้าแก่อู๋ราชินีมาก ถูกสาวชมว่าดูดีมีรสนิยม แถมยังหวงตัวไม่พบคนนอกเสียด้วย จะ 10 ปีแล้วนะอาเสียที่จากกับเสี่ยวเกอ 10 ปีที่ผ่านมาทำให้อาเสียลดความสดใสลงไปมากนัก ประสบการณ์ที่สั่งสมไว้เกือบ 10 ปี กลายเป็นเกาะชั้นหนาให้อาเสียเป็นอย่างปัจจุบัน ตอนนี้แข็งแกร่งขึ้นได้ตามที่ตัวเองประสงค์หรือยัง? ครั้งนี้ลงมือเอง ยอมออกโรงด้วยตัวเอง จะกลายเป็นเรื่องใหญ่อย่างที่หวังเหมินว่าไว้มั้ย หลี่ซู่จะได้แพ้ทางเสี่ยวเสียของเรายังไง ตอนต่อไปจะได้รู้กัน ขอบคุณคุณเบียร์มากๆๆๆเลยค่ะ

[karnalone]

จากการแสกนผ่านๆ นายน้อยคนนั้นคนเดียวกับเทียนเจินอู๋เสียแน่เหรอ

โดกิโดกิกับนายน้อยมากเลยค่ะ ฮรือออออออออออออออออออออออออออ

ขอแค่ไม่ได้ยินในหัวของเถ้าแก่อู๋ ก็ทำให้เถ้าแก่อู๋ดูดีขึ้นร้อยเท่าเลยค่ะ แงงงงงงงง

แปะไว้ก่อน เดี๋ยวว่างเมื่อไหร่จะมาจัดหนักจัดเต็มค่ะ

[Silver Fish]

เจ้าพ่อตัวจริงมากแล้วววววววววววว

[Nepenthes]

นายน้อยยยยยยยยยยยยยยย กริ๊ดดดดดด

[chickys3]

งุ้ยยยยยยย เถ้าแก่อู๋ ไอ้ประโยคนี้ “นายไปจัดการ ฉันไม่พบคนนอก" นี่มันน่าบิดแก้มจริงๆเลยนะคะ 55555555

[sagacity191]

กรี๊ดดดดด อู๋เสียเปิดตัวแล้ว
เธอดูเท่ห์ขึ้นมาก

ขอบคุณค่ะ

[nightsza]

ทำไมนายน้อยดูมาดแมนขึ้นมาก คิดถึงที่สุดดดด