[Drabble] Time pass [อู๋เสีย]

[28016]

[Drabble] Time pass [อู๋เสีย]

มันคือมหากาพย์ความเพ้อค่ะ OTL

---------------------------------------


แม้หลายปีมานี้เมืองหังโจวจะมีอุณหภูมิสูงขึ้นในช่วงหน้าร้อน แต่ในเวลาที่ฟ้าโปร่งเช่นนี้ก็ดึงดูดนักท่องเที่ยวได้ไม่น้อย ยิ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวชื่อดังอย่างทะเลสาบซีหูที่ขึ้นชื่อเรื่องความงามก็ยิ่งคลาคลั่งไปด้วยผู้คน หากเป็นเมื่อก่อนแม้ประชากรจีนจะมีจำนวนมากแต่ความคึกคักก็คงเทียบกันไม่ติด เห็นได้ชัดว่าเมื่อยุคสมัยเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆรอบตัวก็เปลี่ยนไปเช่นกัน


เวลามักเปลี่ยนแปลงแก้ไขบางอย่างได้เสมอ


เป็นความจริงที่ผมได้ตระหนักชัด ทั้งจากการศึกษาประวัติศาสตร์จากหน้าหนังสือและจากเรื่องราวต่างๆที่ได้พบเจอ

เวลานั้นไม่เหมือนคน มันไม่เคยหยุดพักและยังคงเคลื่อนไปข้างหน้าตลอดเวลา พื้นที่รกร้างที่ถูกผู้คนบุกเบิก สภาพสังคมที่เปลี่ยนไปตามยุคสมัย วิทยาการต่างๆที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิต ทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่มากับกาลเวลา


หากย้อนกลับไปมองในอดีต ตัวผมเองก็เปลี่ยนไปไม่น้อย จากนายน้อยสามที่ขลุกตัวอยู่ในร้านเก่าๆคัดลอกท่าเปิ่นไปวันๆกลับกลายเป็นเถ้าแก่อู๋ผู้กุมธุรกิจทางฉางซาที่ไม่ว่าใครก็รู้จัก ตัวผมในวันนี้ไม่ใช่เทียนเจินอู๋เสียอย่างวันวานอีกต่อไป



เวลามักเปลี่ยนแปลงแก้ไขบางอย่างได้เสมอ


ตัวผมในอดีตที่หวังแต่เพียงว่าวันนั้นจะมาถึงเร็วขึ้น……..แล้วตัวผมในตอนนี้ล่ะ?


ผมเคยคิดอะไรง่ายๆอย่างที่ว่าเมื่อเวลาผ่านไปก็คงจะลืมเรื่องราวทั้งหมดไปได้เอง แต่จริงๆไม่ใช่เลย เวลาไม่ได้ทำให้ลืมเลือน เวลาเพียงแค่ช่วยกลบฝังสิ่งต่างๆให้ลึกลงไปเพื่อรอวันที่จะหวนคืนมาอีกครั้ง


สิ่งที่ต้องทำมีเพียงแค่กลบฝังทุกอย่างลงไปให้มิด อย่าให้ใครรู้ อย่าให้ใครสัมผัสได้ อย่าให้ความอ่อนไหวมาทำให้เราอ่อนแอ


ความรัก ความเจ็บปวด ความเศร้าโศก ความหวาดกลัว...เก็บซ่อนทุกอย่างไว้หลังหน้ากาก


ตัวผมในตอนนี้แบกรับ'ผลลัพธ์ของการล่วงรู้ความลับ'เอาไว้ไม่น้อย ไม่เหมือนการแบกของที่สามารถวางกองไว้สักที่เมื่อเหนื่อยหรือแบ่งให้ผู้อื่นช่วยรับไว้ แม้น้ำหนักของมันจะมากจนทำเอาลุกแทบไม่ขึ้นก็ต้องแบกเอาไว้ให้ได้ ต่อให้ต้องเจ็บปวดอีกสักกี่ครั้งก็ตาม ในเมื่อมันเป็นสิ่งที่ผมเลือกที่จะทำเอง


เวลาอาจทำให้บางสิ่งเปลี่ยนไป แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกสิ่งจะเปลี่ยนแปลง


บัดนี้ทุกอย่างกำลังจะเดินทางมาถึงจุดสิ้นสุดของมันแล้ว ปมปัญหาที่ผู้คนเข้าไปพัวพันกันกว่าสามรุ่น แผนการชั่วร้ายที่หมุนวนไม่สิ้นสุดมาหลายพันปี หวังเพียงการเดินทางครั้งสุดท้ายนี้จะสามารถยุติเรื่องราวต่างๆได้อย่างแท้จริง.....



“ออกเดินทางได้ ฤดูร้อนนี้ พวกเราไปที่ที่เย็นสบายกว่าที่นี่กัน”




----------------------------------------------------------

ทุกอย่างเริ่มต้นจากการเปิดหาตัวประกอบในหนังสือแล้วไปป๊ะกับประโยคของนายน้อยที่ว่า ‘เวลามักเปลี่ยนแปลงแก้ไขบางอย่างได้เสมอ ผมในตอนนี้หวังแต่เพียงวันนั้นจะมาถึงเร็วขึ้น’

อ่านแล้วรู้สึกปังมาก แบบฉันต้องงอกฟิคให้ได้ เพราะงั้นพล็อตอาจจะเมา(ไม่)หน่อยนะคะ...

[Cathareen]

อื้ออออ ใช่มากค่ะ แล้วก็ชอบท่อนถัดมาด้วย

;w; ใกล้แล้ว อีก120วันเท่านั้น!

[Malangporyim]

เราชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก //w\\

อู๋เสียไข่ฟ้านี่โคตรอู๋เสียเลย ในที่สุดก็มีฟิคไม่กาวจากประชากรถังกาวมาช่วยถ่วงสติบอร์ดแล้ว 5555


‘เวลามักเปลี่ยนแปลงแก้ไขบางอย่างได้เสมอ ผมในตอนนี้หวังแต่เพียงวันนั้นจะมาถึงเร็วขึ้น’
ประโยคนี้มัน foreshadow มากๆ ; q ; หนานไพ่คนบ้า!