[Drabble] #dmbjdaily (Travel) ถ้าเธอไม่รู้สึก [ผิงเสีย]

[feyralin]

[Drabble] #dmbjdaily (Travel) ถ้าเธอไม่รู้สึก [ผิงเสีย]


เขียนเองก็ทึ้งหัวตัวเองไป นี่มันไม่ใช่เดลี่!!!


---


รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยปักกิ่งเสียนานสองนาน พอเมินโหยวผิงออกจากโรงพยาบาล ผมจึงถือโอกาสเดินทางไปเยี่ยมพวกเขาที่ปักกิ่ง พร้อมปรึกษาหารือเรื่องต่อจากนี้ด้วย ตกลงกันเรียบร้อยก็เดินทางกลับ


นึกไม่ถึงว่า เท้าผมเหยียบหังโจว นั่งลงก้นไม่ทันร้อนดี จู่ๆนายอ้วนก็โทรมา น้ำเสียงฟังดูลุกลี้ลุกลนไม่น้อย ผมพาลใจคอไม่ดี หรือว่าอาการของเสี่ยวเกอจะแย่ลง


"กรวยนี่! มีตดให้รีบปล่อย" ผมขุดบรรพบุรุษมันมาด่า ก่อนเอ่ยเร่งอย่างร้อนใจ เพราะเกรงชักช้าไปจะไม่ทันการ แทบจะแล่นไปปักกิ่งอีกรอบ เตะก้นอ้วนๆนั่นสักป้าบให้คายออกมา


"อ่า..เสี่ยวอู๋ทำใจดีๆนะ คือว่า คนที่มีเรื่องจะคุยกับนายจริงๆคือน้องเสี่ยวเกอว่ะ"



คราวนี้กลายเป็นผมที่นิ่งไปเป็นนาน จนนายอ้วนต้องร้องฮัลโหลๆๆ ไปสักหลายโหลได้ผมจึงดึงสติคืนมาได้ หมอนั่นน่ะนะมีเรื่องคุยกับผม?


ห่านี่! ตอนอยู่ต่อหน้า คนเขาทักทำไม่ตอบ ทีงี้ดันมีเรื่องจะคุย!!


"เออๆมีไรว่ามา" ผมรับคำส่งๆไป แต่ใจนี่เต้นเป็นจังหวะแทงโก้ไปแล้ว มีเรื่องคุยงั้นเหรอ? หรือหมอนั่นจะเกิดนึกอะไรออกแล้ว เลยคิดจะโทรมาบอกผมก่อนแยกตัวออกไป ไม่ใช่สิ นั่นคือเมินโหยวผิง..คือจางฉี่หลิงคนนั้นเชียวนะ เกิดเขามีนึกอะไรออกขึ้นมาจริงๆ ด้วยสกิลหายตัวมืออาชีพนั่น อย่าว่าแต่ผมเลย แม้แต่นายอ้วนเอง ไม่ทันสังเกตได้ หันไปอีกทีหมอนั่นก็แว่บหายไปแล้ว มีหรือที่จะทำเรื่องยุ่งยากอย่างโทรมาขออนุญาตผม?



ได้ยินเสียงนายอ้วนเรียกเสี่ยวเกอ ตามด้วยเสียงกุกกักเหมือนกำลังยื่นโทรศัพท์ให้ จากนั้นก็มีแต่ความเงียบ


ผมเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ นึกไปว่าหมอนั่นไม่ยอมพูด เพราะเกิดอายขึ้นมาเรื่องรบเร้าให้นายอ้วนโทรหาผมรึเปล่า หน้าตายอย่างหมอนั่น มีมุมน่ารักกับเขาเหมือนกันนี่? แบบนี้นานๆทีความจำเสื่อมบ้างก็ไม่เลวแฮะ


ตอนนั้นเองที่ผมคล้ายได้ยินเสียงลมหายใจแผ่วเบา ดังลอดจากอีกฟากของโทรศัพท์ เสียงมีแค่นั้น แต่ฟังแล้วผมกลับรู้สึกคุ้นเคย หวนนึกถึงตอนที่หมอนั่นช่วยเอาไว้จากผีแม่ย่าฮั่วหลิง ในสถานพักฟื้นโกลมุด..


รำลึกความหลังได้ไม่ทันไร เสียงลมหายใจดังกล่าวก็กลับเงียบลง ทำเอาผมพลอยกลั้นหายใจตาม รับรู้โดยสัญชาตญาณว่า สิ่งต่อไปนี้ ที่คนอย่างหมอนั่นต้องการจะพูด ถึงขั้นต้องให้ต่อสายทางไกลจากปักกิ่งมาหังโจว ย่อมมิใช่เรื่องธรรมดาสามัญ


ที่ไหนได้..



“คิดถึง”


“ห๊ะ?”


ผมงงเป็นไก่ตาแตก โคตรพ่อโคตรแม่ของความงง งงชนิดที่งงไปกว่านี้ไม่ได้อีก จากนั้นก็พลันรู้สึกวูบเหมือนป่วยหนักกระทันหัน ลมหายใจขาดห้วง หน้ามืดวิงเวียนจะเป็นลมเสียให้ได้ ต้องทรุดตัวลงเอนตัวบนเก้าอี้หวาย


เสียงของเมินโหยวผิง ไม่หนักไม่เบา ราบเรียบสิ้นดี สัญญาณที่บ่งบอกอารมณ์ความรู้สึกอะไรก็ไม่มีสักกระผีก แต่เชี่ยแม่ง! ไหงอานุภาพทำลายล้างมันร้ายแรงแบบนี้ฟระ!!



กว่าผมจะตั้งสติได้ เสียงเซ้าซี้ของนายอ้วนก็ดังแว้ดๆขึ้นแทนที่แล้ว เขาสงสัยใหญ่ว่าเสี่ยวเกอมีเรื่องคอขาดบาดตายอะไรจะพูดกับผม ถึงกับบอกให้เขาต่อสายให้ ผมแทบหัวเราะว่ะฮ่าๆๆออกมาแบบตัวร้ายในหนังเวลาสติแตก แต่ก็ยั้งตัวเองไว้ทัน ไม่งั้นได้โดนไอ้อ้วนนี่ล้อไปยันชาติหน้าแน่


“ไม่มีอะไร เสี่ยวเกอแค่นึกอะไรขึ้นได้ เลยอยากยืนยันกับฉัน ฝากนายบอกหมอนั่นด้วยว่า..ฉันก็เหมือนกัน”


ผมกดวางสาย รู้ได้ทันทีว่าตอนนี้รอยยิ้มต้องระบายเต็มหน้า ไม่ก็ต้องทำสีหน้าบ้าบอสุดๆอยู่แน่ ไม่งั้นพอผมเงยหน้าขึ้นมา หวังเหมิงคงไม่หน้าซีดสะดุ้งเฮือก แถมกระโดดหนีไปไกลขนาดนั้นหรอก



ให้ตาย เมินโหยวผิง นายนี่มัน..


ถึงจะจำไม่ได้ทั้งหมด แต่ความคิดถึง..ก็มีวิธีเดินทางมาจนถึงเอง..สินะ



179 days left


---
END
---



บร้าที่สุด!! เดินทางบ้ารั๊ยยยยย แงงงงงงงงง //_\\

หัวข้อตรุษจีน แต่เราดันเดินทางออกทะเลไปไกลลิบฟฟฟฟฟ
แต่ว่าๆๆ นี่เดินทางจริงๆนะ มีคำว่าเดินทางในฟิคตั้งสามครั้งแน่ะ!!!

เอาเป็นว่าตามนิยามคำว่า Travel ของอากู๋ทรานสเลท มันก็เดินทางได้เหมือนกันล่ะน่า

//ซี่โครงไม่เหลือละ แถถถถถ5555555

[DarkAki]

อ๋อยยยยยย คำเดียวสั้นๆ

ทำไมมีอนุภาพทำลายล้างเยี่ยงเนนนนนนนน้

แอร๊ยยยย >/////<

[GhostInGrave]

น่าร๊ากกกกกกกกมากกกกค่ะ โอยยย ความคิดถึงเดินทางผ่านสายโทรศัพท์ ตอนแรกก็นึกว่าจะมีเรื่องใหญ่แล้วเชียว แต่จริงๆนี่มันก็เรื่องใหญ่และเนอะ ก็คนมันคิดถึงนี่นาาาาา

[Malangporyim]

กรร๊ีดหกดหดทหฟทดาสทหแพนยฟมรน!!

อ่านฟิคอยู่ดีๆ ก็ยิ้มแก้มปริ เขินนนน เสี่ยวเกอทำแดเมจแรงมากค่ะ โอ๊ย อ่านไล่ๆลงมา โอย รีแอคนายน้อยก็แทนใจด้วงมาก

อ่านลงมาอีก

"ฝากนายบอกหมอนั่นด้วยว่า..ฉันก็เหมือนกัน"

นายน้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย /เขย่าๆๆๆ เก้าอี้หวายยย
้ร้าย ไอ้หมอนี่มันร้าย ร้ายมาก แง แง แงงงงงงง

บ้าาาาาาาที่สุดดดดดดดดด ขอบคุณสำหรับอาหารยามค่ำค่ะ นอนหลับสนิทฝันดีแน่ๆ โอ๊ยยยย นั่ลลั๊กกกกกกกก ชอบบบบบบบบบบบ ฟิคมุ้งมิ้ง

รูทเป็นแฟนก่อนสิบปีนี่มันดีอย่างนี้นี่เอง แง ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ

[casey]

เข้ามาห๊ะตามนายน้อย คือมัน ห๊ะ!!! จริงๆ ไม่คิดไม่ฝัน (;w;
ไงล่ะ ฟินเลยสิ ยิ้มจนแก้มแตกไปรึยังอู๋เสีย

[Cathareen]

อ๊ายยยยยยยยยย คำเดียวดาเมจแรงยิ่งนัก!
ชอบตรง "ความคิดถึง..ก็มีวิธีเดินทางมาจนถึงเอง" มากข่ะะะ ////q////
แหมนายน้อยยยย ฉันก็เหมือนกันนนนนนนน
ขอบคุณสำหรับฟิคค่ะ

[Tang_An-An]

สั้น ๆ ได้ใจความสินะเสี่ยวเกอ นายน้อยระเบิดตัวเองไปแล้ว5555

[Rozenkreuz]

อานุภาพทำลายล้างด้วยคำพูดสั้นๆ ของคนที่ปกติเป็นใบ้ ฮรื้อออ
นายน้อนสติแตกถึงขั้นอยากหัวเราะเหมือนพวกตัวร้ายสิ้นคิดมุ่งมั่นครองโลกเลยรึ ถถถถ